Zaštita i spašavanje od požara

Prvi podaci o organizovanim oblicima gašenja požara potiču od starih Rimljana. Car Avgust je u glavnom gradu, Rimu, koji je u to vreme imao oko dva miliona stanovnika, organizovao 7 jedinica (četa) čuvara koji su pored obezbeđenja obavljali poslove u vezi sa zaštitom od požara. Svaka jedinica imala je jednog “siphonariusa” (majstora šmrka), “aguarii” (tim vatrogasaca) i “bucinatoresa” (trubača u rog). Osnovno sredstvo za gašenje je bila voda koja se na zaprežnim vozilima u bačvama dopremala na mesto požara.