Internet

Koliko god zvučalo jednostavno, povezivanje dva računara nije jednostavna i pravolinijska radnja ma koji način da izaberemo, treba kupovati kartice, razvlačiti žice, instalirati neki softver, sve to isprobavati, podešavati. A tek koliko mora biti teško da se poveže sto računara ili čak njih milion. Na prvi pogled, izgleda nemoguće.

Internet je samo praktična realizacija nemogućeg povezivanja stotina miliona računa u jedinstvenu mrežu. Kada se sve ogoli do krajnjih granica, jedino što mreža može jeste da sa jednog računa na bilo koji drugi dobaci mali paket podataka, što znači, paket se spakuje na jednom računaru, na njegov početak se stavi adresa primaoca i onda se taj paket preda mreži koja ga prije ili kasnije (obično za svega par sekundi) isporuči primaocu, uz automatsku provjeru ispravnosti prenosa.

Internet je, dakle, informatička struktura, a ono što ga je učinilo toliko popularnim jesu sadržaji koji se na tom temelju grade. Možemo otkucati tekst i poslati ga vlasniku nekog udaljenog računa. Naš tekst će biti podijeljen na pakete, oni će putovati do primaoca i tamo se nepogrešivo spojiti u tekst identičan originalu. Takođe, pored teksta, u poruku se mogu ugraditi slike, zvukovi, filmovi, te bilo kakav dokument. Preloman trenutak razvoja Interneta bila je upravo mogućnost slanja multimedijalnih sadržaja (kombinacija teksta, slike i zvuka) – tada je mreža namijenjena profesionalcima prerasla u mrežu kojom se svako može i želi koristiti.

U literaturi se sreću različite definicije Interneta, a neke od njih su: skup računara, servera i veza kojima se omogućava prenos podataka bez ograničenja daljine u realnom vremenu i virtualnim uslovima. Internet predstavlja široko rasprostranjenu svjetsku računarsku mrežu pristupačnu javnosti – opšti naziv za međusobno povezane računare koji rade u međusobno povezanom sistemu. Internet predstavlja javni svjetski sistem povezanih računarskih mreža kojima se uz primjenu asinhronih paketa prenose podaci uz upotrebu standardizovanog Internet protokola.