Poluprovodnici

Poluprovodnički materijali su korišteni još početkom 20. vijeka za detektor signala u radio prenosu, ali pošto su imali lošije karakteristike od vakumskih cijevi poluprovodnici su zaboravljeni sve do 1947. kada je u Belovim laboratorijama napravljen prvi tranzistor načinjen od kristala Germanijuma (Ge) i od tog trenutka poluprovodničke komponente postepeno preuzimaju primat od vakumskih cijevi zato što su poluprovodničke komponente mnogo pouzdanije, energetski efikasnije, brže i manjih dimenzija od elektronskih cijevi. Sljedeći važan događaj u razvoju elektronike je razvoj integrisanih kola. Prvo integrisano kolo patentirao je Jack Kilby 1959 godine. Ono se praktično sastojalo od dva tranzistora na jednom kristalu germanijuma. Složenost integrisanih kola je u narednim godinama munjevito rasla da bi od dva integrisna tranzistora 1959. godine danas 50 godina poslije, dostigli integrisana kola sa više od milion tranzistora. Ovaj trend se i dalje nastavlja. Elektronika u današnjem svetu je ušla u sva polja ljudske dijelatnosti od zabave, preko proizvodnje pa sve do medicine. Poluprovodnici su nešto izmedju izolatora i provodnika. Poluprovodnici se umjereno suprotstavljaju nosiocu elektriciteta. Najvazniji poluprovodnicki materijali su: silicijum (Si), germanijum (Ge) i galijum arsenid (GaAs). Poluprovodnici čine osnov savremene elektronike. Poluprovodnici su materijali sa manjim brojem slobodnih naelektrisanja (elektrona i šupljina). Unošenjem malih količina nečistoća u kristal poluprovodnika on mjenja električne osobine i postaje djelimično provodnik. Broj slobodnih nosioca naelektrisanja može se mjenjati i dejstvom spoljašnjih faktora: temperature, svjetla, električnog polja. Tada broj slobodnih nealektrisanja značajno poraste i poluprovodnik prelazi u provodnike. Veličina koja karakteriše poluprovodne materijale je energetski procep.