Autorsko delo

Pored individualnog postoji i autorsko stvaralaštvo. Reč je o situaciji kada autor stvara autorsko delo tokom radnog odnosa izvršavajući svoje radne obaveze. Pošto se radi o tvorevini u čije stvaranje su uključena dva lica sa različitim doprinosima, materijalno-tehničkim i intelektualnim, postavlja se pitanje kako pravedno i zakonito podeliti ovlašćenja iz korpusa subjektivnog autorskog prava.
Intelektualno stvaralaštvo u pogledu načina nastanka može biti individualno (samostalno) i stvoreno u radnom odnosu. Proizvodi industrijske svojine, uglavnom nastaju timskim radom u okviru kompanija ili instituta, dok autorske tvorevine u oblasti književnosti, nauke i umetnosti, zbog same svoje prirode, većim delom nastaju individualnim intelektualnim radom pojedinaca.
Autor, kao fizičko lice jeste izvorni nosilac subjektivnog autorskog prava sa maksimalnim korpusom ovlašćenja. Pored njega, kao derivativni nosioci autorskog prava mogu se pojaviti različite kategorije subjekata (fizičkih ili pravnih lica), po različitim pravnim osnovima: po osnovu ugovora, nasleđivanja ili zakona. Korpus ovlašćenja derivativnih nosioca autorskog prava uvek je manji u odnosu na izvornog nosioca i određen je osnovom nastanka njegovog prava. Kada govorimo o nosiocima autorskog prava po osnovu zakona imamo u vidu dve kategorije stvaralaštva, tj. dve vrste autorskih dela: autorska dela nastala u radnom odnosu i autorska dela nastala po narudžbini.