Gljive

1. Uvod

Gljive spadaju u najrasprostranjenije žive organizme na zemlji. Smatra se da ih ima između sedamdeset i sto hiljada, nižih i viših vrsta.Gljive su neobičan, raznovrsan i nedovoljno proučen svijet. Budući da ne vrše osnovnu funkciju biljaka fotosintezu jer ne posjeduju hlorofila, a ne kreću se i ne razmnožavaju polno poput životinja ne mogu se svrstati ni u prvo ni u drugo carstvo, već predstavljaju carstvo za sebe. Veliki broj gljiva je koristan, pogotovo one koje daju supstance za lijek, te one koje izazivaju korisna vrenja i konzerviranje hrane, kao i mnoge jestive gljive. Gljivama je za razvoj potrebno mnogo vlage pa ih najviše nalazimo na zasjenjenim mjestima, u vlažnim listopadnim i crnogoričnim šumama, osobito u onima gdje ima mnogo starih debala i panjeva, otpalog lišća ili mahovine. Gljive često rastu i uz rubove šuma, a i među travom, po livadama, pašnjacima, poljima u parkovima, voćnjacima i vrtovima, na smetljištima i dr.

2. Građa gljiva

Zajedničke osobine kod većine gljiva se vide u građi talusa, koji se sastoje iz tankih konaca (hifa). Hifa je hranidbena nit gljive. Hife rastu svojim vrhovima, granaju se, prepliću i obrazuju vegetativno tijelo koje se zove micelijum. Micelijum kod nižih gljiva predstavlja jednu ogromnu, veoma razgranatu ćeliju, sa velikim brojem jedara. Više gljive imaju višećelijski micelijum. Hife micelijuma mogu se čvrsto ispreplesti i obrazovati masivne tvorevine, kao što su plodnosna tijela. U membranama se često nalaze pigmenti koji im daju boju. U ćelijama gljiva nema plastida, jedra su sitna i može ih biti jedno ili više. Nemaju sposobnost fotosinteze, žive heterotrofno.