Menadzment u sportu

Uvod
I ako postoje mnoge definicije menadžmenta, medžu mnogobrojnim autorima postoji veliko ne slganje sta je to menadžment, pa je sasvim izvijesno da nema ni opće prihvaćene definicije, kao modern i integralne nauke, obrazovne discipline ili vjestine, a shodno tome i kao profesije, zanimnja ili karijere. U literature se nailazi na različite pojmove mendžmenta, a najčešće da je to: nauka o upravljanu, vjestina upravljanja, process upravljanja, dok neki smatraju to filozofija upravljanja. Semanticki prevodeći sa engleskog znači upravljanje, odnosno rukovođenje, ali takva simplikacija pomocu koje bi se konstruilra njegova definicija, obavezno bi dovela do pogresnog pristupa i shavatanja, a sasvim izvjesno in a stramputicu. Rezimirajući ovkve pristupe i definicije moze se konstatirati da većina autora menadžment posmatra najćešće kao process, al ii aktivnost kojom se vrše određene funkcije, s ciljem na što efikasnoi način obezbijede, rasporede, iskoriste ljudski resursi, kako bi se postigao željni cilj. Shodno tome, za mendžment se može kazati da je: proces, koji u sebi sadrži niz povezanih i kontinuiranih aktivnosti, aktivnost, koja je usmjerena na ostvarivanju utvrđenih ciljeva, rad s ljudima, koji korištenjem resursa ostvaruju njegovu ulogu, nauka, obrazovanje, umijetnost i viještina, profesija, karijera i znimanje.
U savremenoj literaturi pojam menadžment se pojavljuje u tri različita značenja, i to kao: organizacija, upravljanje i rukovođenje.
Menadžment se uglavnom definiše i proučava kao aktivnost usmerena ka postizanju unapred postavljenih ciljeva, sa osnovnim funkcijama: planiranje, organizovanje, usmeravanje (motivisanje), vođenje i kontrola. Navedene funkcije predstavljaju faze ili podsisteme menadžmenta. Menadžment (upravljanje) je proces planiranja, organizovanja, motivisanja i kontrole u pravcu postizanja određenih kompanijskih ciljeva. Polazeći od
ove definicije i izučavanja menadžmenta kao procesa, sa određenim fazama, rukovođenje (leadership) se javlja kao njegov deo koji predstavlja „alokaciju ponašanja pojedinaca i grupa usmerenu ka definisanim ciljevima kompanije“. Usmeravanje (directing) je uža aktivnost koja je deo rukovođenja, a označava upućivanje radnika (zaposlenog) na konkretan zadatak, koji ne mora da bude u sastavu aktivnosti definisane ugovorom o zaposlenju. U navedenom pristupu menadžment se javlja kao univerzalna upravljačka
aktivnost, čiji su principi primenljivi u svim oblastima ekonomije i društva: proizvodnji, bankarstvu, trgovini, poljoprivredi, sportu, armiji, umetnosti, religiji, zdravstvu.
Menadžment obuhvata veći broj međusobno povezanih funkcija koje su prisutne u svim organizacijama i na svim organizacionom nivoima. Kao proces, menadžment je u preduzeću usmeren na postavljanje i realizaciju postavljenih ciljeva. Kao ključne odrednice procesa menadžmenta javljaju se: odlučivanje, uticanje, komuniciranje, koordiniranje i povezivanje.

Menadžment u sportu
Menadžment u sportu prestavlja jednu od najvažnih i ujedno najsloženih djelatnosti, koja obezbeđje da se sportske i poslovne funkcije sprovede na što racionalniji, ekonomičniji i efikasniji način, u kome sportista,trener, i tim strućnjaka prestavljaju najvažni resurs. Bez sportske organizacije menadžment ne može da obezbjedi svoj funkcionalni sadržaj i obrtno bez menadžmenta sportska organizacija nema integralnu, odnosno optimalnu moc za svoje djelovanje i razvoj.
Kao nauka, menadžment korisi naucne metode i konstutitivni je elemenat teorije menadžmenta, koja se može definisati kao skup naučnih zakonitosti, rukovodećih ideja i kriterijuma, koji na sveobuhvatan, jasn i precizan nacin daovode u vezu sve relativne fenomene u toj oblasti. Sa stanovista obrazovne discipline, mendžment se izučava u obrazovnim institucijama, a sto se tiče viještine, on se zasniva na radnim sposobnostima, znanjima, kraciji, stvaralastvu i iskustvu menadžera.
Većina autora koji se bave teorijom i praksom menadžmenta smatraju da se ova djelatnost može posmatrati kao process koji prestavlja:

•    koordiniranje i usmjeravanje, prije svega integralnih i organizacionih resursa radi ostvarivanja definiranih ciljeva,
•    koordiniranje resursa, kroz proces planiranja, organiziranja, rukovođenja i kontrolirnja, kako bi se mogli ostvariti utvrđeni ciljevi,
•    simplifikaciju funkcija, koja se ostvaruje preko njihovog odnosa u strukturi i dinamici poslovanja,
•    rad sa ljudima, sa svrhom da bi se na efektivan nacin realizirali ciljevi organizacije putem efikasnog korištenja limitiranih resurs u uslovima promijenljivog okruženja i sl.