Istorija Balkana

Balkanizacija se upotrebljava da označi rasparčavanje i nemire ali njegova istorija nije ništa nemirnija nego
istorija bilo kog dijela Evrope prvije Prvog svjetskog rata. Turska riječ balkan znači šumovite planine. Ono je
oivičeno planinskim masivima. Dinarske planije od slovenačkih Alpa duž jadranske obale do Albanije, vijenac
Pinda u središnjoj Grčkoj, karpatski planinski lanac oblika slova S počinje na sjeveru Rumunije i ide ka Jugu,
razdvaja ravnice Moldavije i Vlaške od visova Transilvanije. Tu je i Dunav i stari makedonski i trakijski
planinski masiv. Najvažniji putni pravci su bili Dunav i drum Beograd-Solun. Rimljani su osvojili najveći dio
Balkana ali ga nijesu naselili izuzev Jadranske obale i Dunava. Rimske oblasti romanizovanog stanovništva su
bili priobalni Jadran i dunavski blog, u planinskim djelovima je malo bilo romanizovanog staanovništva.
Južni sloveni dolaze sa sjevera Karpata u doba početka seoba. Došli su iz stepa srednje Azije , prešli Dunav,
rasuli se od Alpa do Peloponeza, izmijenili u potpunosti etnički sastav poluostrva. Starosjedioci, helenizovani i
romanizovani su se povukli u planine, priobalna ili ostrvska područja ili su bili asimilovani. Romanizovane
stanovnike su zvali Vlasima, Valoncima… Ta doseljavanja su bila krajem petog i početkom šestog vijeka n.e.
Sloveni počinju da se hristijanizuju. Bili su između rimskog carstva i Vizantije pa su oni koji su bili na zapadu
(današnji Hrvati, Slovenci…) bili više katolici a ovi na jugu su preuzeli pravoslavlje. Bugari su se naselili i
ustrojili u 9. Vijeku na obije obale Dunava i već 913 stvorili carstvo pod Simeonom koji je prisvojiu titulu cara
i htio da zauzme Carigrad. Mađari (Ugri) su se doselili u Panonskoj ravnici, primili hrišćanstvo, feudalizam.
Slovenski narodi su preuzeli feudalni sistem od germana ali održali svoj unutrašnji sistem (plemenski). Tako je
Tomislav, postao kralj 925. (Hrvatska), tadašnja mađarska i Hrvatska su imale izvjesnu autonomiju.Hrvatska je
od 1102 bila pod uticajem Mađarske. Slavonske ravnice su bile izloženije ugarskom uticaju dok se primorski
gradovi i regioni bore da očuvaju samostalnost.
Prepreka srpskim vladarima da izađu na more i šire se su bili Venecija i Ugarska, te su se ovi vladari
usmjeravali ka Vizantijskim oblastima oko Morave i Vardara. Srpski vladari su koristili tenzije između istoka i
zapada ne bi li se proširili, četvrti krstaški rat je opustošio Vizantiju. Nemanjići huškaju latinska plemena protiv
Grka, šire se na štetu Bugara i Vizantinaca. Nemanjići dobijaju titulu kralja, 1217 od pape Honorija III (Stefan
prvovjenčani) a crkvenu samostalnost od patrijarha izgnanog u Nikeju. 1346 kralj Dušan u Skoplju se sam
ovjenčao carskom krunom Srba i Grka, držao je posjede od Save i Dunava do Korintskog zaliva. Cilj mu je bio
napad na Carigrad i početak odbrane Evrope od Turaka ali je umro