Kvalitet slike i doza zračenja u analognoj i digitalnoj mamografiji

Mamografija je neinvazivna, radiološka metoda pregleda dojki, kod koje se koristi specijalno
građen rendgenski aparat (mamograf), sa posebno konstruisanom rendgenskom cevi koja
emituje zrake niske energije (oko 20 keV) x-zračenja.
Začetnik istraživanja na polju radiografskog snimanja dojke je nemački hirurg jevrejskog
porekla Albert Salomon, koji je 1913. godine objavio svoje prvo istraživanje u kom je koristio
radiografske metode. Od objavljivanja Salomonovog istraživanja 1913. godine, nijedan rad ne
spominje radiografske metode snimanja dojke, sve do 1927. kada je hirurg Otto Kleinschmidt
u knjizi o dojci objavljenoj u Nemačkoj odao priznanje svom učitelju, poznatom plastičnom
hirurgu Erwinu Payr-u, za sugerisanje da upotrebi radiografske metode snimanja dojke.
Godine 1960. Robert L. Egan opisuje posebnu mamografsku tehniku koja je koristila
industrijske filmove, koji su se lako proizvodili, što je bilo veoma važno. Objavljuje odlične
rezultate pri snimanju dojki kod svojih prvih 1000 pacijentkinja, tako da se isključivo njemu
pripisuje zasluga za masovno širenje mamografije. Osamdesetih i devedesetih godina 20-tog
veka razvijeni su namenski prijemnici slike i rendgen-aparati za mamografiju kakvi se i danas
koriste.
Rak dojke je jedna od najzastupljenijih bolesti na svetu. Javlja se kada ćelije dojke izgube
karakteristike zdravih ćelija i počnu da rastu i da se dele bez kontrole. Kada se grupa ovih
ćelija objedini, nastaje trodimenzionalna struktura, čvor tj. tumor. Smatra se da će se razviti
kod jedne od deset žena tokom njenog životnog veka. Rak dojke je svetski problem.