Metodičke aplikacije

Priroda je u Kočićevoj prozi data sa velikim poznavanjem i velikom ljubavlju. Ona je na jednoj strani divlja, opora, ispunjena stihijama i besovima, a na drugoj strani je smirena, opojna i pitoma.
Kočić je, posle Laze Lazarevića, prvi srpski pisac koji je negovao sažetost, jezgrovitost i jedrinu iskaza i slika.
Uoči Prvog svetskog rata na njemu su primećeni znaci duševnog rastrojstva, te je doveden u Beograd na lečenje.
Umro je u beogradskoj duševnoj bolnici za vreme okupacije 1916. godine. U Bosni, tada provinciji Austro-Ugarske, na Kočića se gledalo kao na jednog od najsmelijih podstrekača srpskog narodnog ponosa i propovednika društvene pravde…