Osnovi ekonomije

Neoklasična teorija je tehničke delove proizvodnje predstavila proizvodnom
funkcijom kao matematičkim odnosom autputa i inputa. Obično se kao imput uzimaju rad i kapital.
U neoklasičnoj teoriji proizvodna funkcija je podgnuta na društveni nivo, u kojoj su agregatni kapital (K) i rad (L) učestvovali u stvaranju društvenog proizvoda i shodno svojim doprinosima delili u vidu profita (kamate) i najamnine. Pretpostavka o postojanju agregatne funkcije predstvavnja stožer neoklasične teorije raspodele.
Polazeći od koncepta postojanja agregatne proizvodne funkcije Q=F(K,L), neoklasična teorija definiše proivodnju kao funkcionalno zavisnu od količine angažovanih faktora proizvodnje.