Sociologija I

 Sen-Simonova koncepcija drustva
Sen-SImon je napisao vise dijela, a najznacajnija su mu sljedeca: Katihizis industrijalaca, Esej o socijalnoj organizaciji, Organizator, Industrijski sistem i Novo hriscanstvo.
U svojim djelima Sen-Simon razmatra i istrazuje razlicite fenomene drustva koji se mogu definisati kao socioloski. On koristi pojmove kao sto su: pojam drustva i socijalnog sistema, pojam drustvene strukture, pojam klase, drustvenog razvoja.
Nauku koja bi proucavala drustvo kao dinamicku cijelinu Sen-Simon naziva socijalnom fiziologijom.  Njegova djela daju nam mogucnost da izdvojimo sljedece probleme:
1.    slozenost nauke neminovno vodi njenoj klasifikaciji koju ce predstavljati nova nauka, kod koje se naziru elementi sociologije
2.    polazeci od induktivnog zakljucivanja i solidnog znanja proslosti, nova nauka ce se temeljiti na ucenju o razvitku i napretku
3.    stadij razvitka kretao bi se od mistike prema pozitivnoj nauci
4.    drustveni poredak mora stajati na temeljima nove socijalne nauke
5.    temelj drustvenih promjena treba traziti u novoj industriji

Ogist Kont
Ogist Kont, francuski filozof i teoreticar drustva smatra se osnivacem sociologije kao posebne nauke. Neko vrijeme je bio Sen-Simonov sekretar i razvijao se pod njegovim uticajem.
Kont je napisao vise dijela, od kojih su najznacajnija: Kurs pozitivne filozofije, Kurs pozitivne politike, Pozitivisticki katihizis i Rasprava o pozitivnom duhu.
Kont je upotrijebio naziv sociologija u sedmom predavanju cetvrte knjige Kursa pozitivne filozofije. Zato ga mnogi smatraju ocem sociologije. Njegova klasifikacija nauka (matematika, astronomija, fizika, hemija, biologija i na kraju, sociologija ) ima specifican redoslijed:  Jednostavnije i egzaktnije nauke se pojavljuju prije slozenijih. Kont kaze da se biologija bavi zivim organizmom, a sociologija redom, poretkom i progresom drustvenog organizma.
Kao i Sen-Simon strogo je kritikovao postojeci drustveni poredak zahvacen sukobima, a smatrao je da se izlaz nalazi u duhovnom jedinstvu utemeljenom na pozitivizmu. Podjela rada razvija samo profesionalnu, ali ne i drustvenu solidarnost.
Kao i Hegel, Kont smatra da je drzava prava garancija jedinstva drustvenog poretka. U dijelu Sistem pozitivne politike Kont smatra da sociologija ima veliki doprinos u istrazivanju pozitivnih cinjenica drustvene stvarnosti. Od njega tako pocinje i pozitivisticka metodologija, “pozitvni metod”. Pozitivizam je orjentisan ka negiranju apstraktnih pojmova i kategorija.
Kont dijeli sociologiju na socijalnu statiku i socijalnu dinamiku. Socijalna statika proucava staticke dimenzije poretka, a socijalna dinamika razvoj i kontinuitet drustva u kome do izrazaja dolaze promjene koje vode ka progresu. U vezi sa socijalnom dinamikom, on smatra da ljudski duh prolazi kroz tri stadija razvitka lljudskog drustva.