UGOVOR O RADU

1.UVOD

Radni odnos ima više definicija, a u suštini predstavlja pravni odnos zasnovan između raznih činilaca u cilju funkionisanja tog rada. U predhodnoj Jugoslaviji radni odnos je podrazumjevao međusobni odnos radnika u organizaciji i zajednici koji padnik pripada, u ostvarivanju prava rada društvenim sredstvima, uspostavlja sa drugim radnicima zajednički utvrđujući prava i obaveze.
Promjenom svojinskih odnosa radni odnos je dobio svoju realniju definiciju koja u suštini takav odnos svrstava u ugovoreni odnos između radnika i poslodavca. Osnovne obaveze iz radnog odnosa su da je poslodavac obavezan radniku dati posao te mu za obavljeni rad isplatiti platu (zaradu), a radnik je obavezan prema uputstvima poslodavca da tim u skladu sa vrstom rada, samostalno obavljati preuzeti posao.
Ugovor o radu zaključuje se u pismenoj formi. Ako poslodavac ne zaključi sa zaposlenikom ugovor o radu u pismenoj formi ili mu u roku od 15 dana od dana početka rada ne uruči pismenu potvrdu o zaključenom ugovoru, smatra se da je sa zaposlenikom zaključio ugovor o radu na neodredeno vrijeme. Prije stupanja radnika na rad, poslodavac mu mora omogućiti da se upozna sa propisima o radnim odnosima te ga je dužan upoznati sa organizacijom rada i zaštitom na radu.