Wman tehnologija

1.  UVOD

Bežična mreža je fleksibilni podatkovni komunikacijski sistem koji koristi bežični medij, kao što je tehnologija radio frekvencija, za slanje i primanje podataka zračnim putem, minimizirajući potrebu za žičanim vezama. Bežične mreže se koriste za povećanje mogućnosti, a ne za zamjenu žičanih mreža i najviše se koriste da bi osigurali povezivanje mobilnog korisnika sa žičanom mrežom. Bez sumnje, iste predstavljaju jedan od većih ostvarenih inženjerskih uspjeha u posljednjim decenijama, a u prilog tome govore i sve veći zahtjevi za povezivanjem uređaja bez korištenja kablova. U bežičnim mrežama, područje je pokriveno ćelijom, što odgovara području koje je opsluženo radijskim (bežičnim) signalom, kojeg emituje primopredajna stanica. . U susjednim ćelijama se koriste različite, a u udaljenim iste frekvencije za bežični pristup pokretnog terminala. To je veoma važno sa privrednog gledišta jer je frekvencijski spektar ograničeni resurs čija se upotreba naplaćuje, a njegovo učinkovito iskorištenje je imperativ. Dakle, ovaj tip mreža koristi elektromagnetske valove za prijenos informacije sa jedne na drugu tačku  ne oslanjajući se na fizičku vezu. Radio valovi se koriste kao radio nosioci jer jednostavno obavljaju funkciju isporuke energije udaljenom prijemniku. Poslani podatak se modulira radio nosiocem tako da se može tačnije rekonstruirati na prijemnom mjestu. Kada se podatak modulira radio nosiocem, radio signal zauzima više od jedne frekvencije, budući da se frekvencija ili brzina prijenosa bita modulirajuće informacije dodaje nosiocu. U razvoju bežičnih komunikacija, izdvojila su se dva pravca. Prvi pravac se odnosi na celularne-mobilne mreže i servise, obično namjenjene za podršku govornom komuniciranju, dok je drugi orijentiran na razvoj radio-baziranih fiksnih bežičnih tehnologija kakve su WPAN, WLAN, WMAN i iste su namijenjene kao podrška komunikaciji zasnovanoj na prenosu podataka.

2. TEHNOLOGIJE BEŽIČNIH GRADSKIH MREŽA WMAN

WMAN je mreža koja se sastoji od velikog broja lokalnih računarskih (LAN) mreža  na području jednog grada. Za razmjenjivanje podataka u ovim mrežama  koristi se bežični način komunikacije. Dakle, ove mreže ostvaruju direktan širokopojasni pristup ka fiksnim bežičnim mrežama u okviru neke šire oblasti (veći grad tj. metropola). Prve WMAN tehnologije bile su LMDS (Local Multipoint Distributed Service) i MMDS (Multicahnnel Multipoint Distributed Service). LMDS je fiksna širokopojasna (broadband) bežična tehnologija koja koristi usmjerene antene koje rade u mikrotalasnom frekventnom području (28-40 GHz). Kod LMDS-a je potrebno obezbjediti direktnu vidljivost između predajnika i prijemnika. Ovaj prenos je jako osjetljiv na veliku vlažnost u vazduhu ili jaku kišu. MMDS je fiksna bežična tehnologija pristupa koja je alternativa za širokopojasne local-loop servise. I u ovom slučaju treba da postoji ne tako stroga vidljivost između predajnika i prijemnika. Veza se ostvaruje u frekventnom opsegu od 2.1- 2.7 GHz.
Svakako najvažnija WMAN tehnologija je WiMAX (Wireless Metropolitan Area Exchange) revolucionarna tehnologija koja prijeti da redefiniše monopolizam u svijetu komunikacija, napredna verzija danas popularnog bežičnog WiFi standarda, koja će biti detaljno opisana u narednom potpoglavlju .