Zagadjenje i zastita vazduha

Zagađenje vazduha nije nov fenomen. Prve aktivnosti i konstatacije zagađenja vazduha kao posledica sagorevanja uglja pojavljuju se u Engleskoj, kada kralj Edvard I 1307. Godine na zasedanju Parlamenta pokreće zahtev za ograničenja u spaljivanju uglja. Henry (1413-1422) je formirao prvu komisiju za ispitivanje problema sa ciljem udaljavanja industrije iz centra Londona i formiranje zelenog pojasa oko grada.

Industrijski svet se pre i posle II svetskog rata susreo sa manjim incidentima u zagađenju vazduha. Značajnije zagađenje vazduha su obeležile dve epizode. Prva se desila u Doneri (Penszlvania), malom gradiću čelične industrije krajem oktobra meseca 1948. Godine. Aero zagađenje je odnelo 20 života a bolnički je lečeno još 6000 stanovnika. Ovo je najveći nivo mortaliteta po glavi stanovnika pri aero zagađenju. Zagađenje je najčešće rezultat velike koncentracije sumpornih, ugljenikovih i čvrstih čestica tkz. Industrijskog smoga. Pored velike emisije zagađivača, temperaturna inverzija vazduha i posledično kretanje vazduha smanjile su tih nekoliko dana vidljivost u gradu na 10 do 20 metara.