Klimatske promene i Kjoto protokol

Opšti pojmovi
“Klima u užem smislu je uobičajeno definisana kao “prosečno vreme”, statistički opis srednjih vrednosti i varijabilnosti značajnih količina preko perioda vremena u opsegu od nekoliko meseci do nekoliko hiljada ili miliona godina. Klasični period je 30 godina, po definiciji Svjetske Meteorološke Organizacije (World Meteorological Organisation – WMO). Ove količine su najčešće površinske promenljive kao što su temperatura, padavine i vetar. Klima u širem smislu je stanje, uključujući statistički opis ,klimatskog sistema.”
Sama reč klima potiče od starogrčke reči κλίμα (klima), koja ima isto značenje u kojem se i danas koristi. Definicija koju je 1952. godine dao Rubinstein (Rubinštajn) glasi: Klima je “prosek karakteristika vrijemenskih procesa, koji su prouzrokovani sunčevim zračenjem, osobinama podloge i atmosferskom cirkulacijom koja je zavisna od njih”.
Po biološkoj definiciji, klima je je kompleks klimatskih uslova koji sa drugim činiocima neke određene sredine određuju postojanje, razvitak, razmnožavanje i premeštanje živih organizama.
Po geografskoj definiciji, klima je skup atmosferskih stanja koja vladaju na određenoj površini Zemlje. Klima se proučava preko posmatranja njenih elemenata, činilaca i modifikatora.
Klimatologija je nauka koja proučava proces formiranja klime i ograničena je na proučavanje Zemljine klime.
Egzoklimatologija je nauka o klimama drugih nebeskih tela (npr. Mars ili Jupiter),a njima se bavi i astronomija.
Meteorologija i klimatologija, mada su dosta slične, ipak se razlikuju.

• Meterologija analizira atmosferske prilike u kraćim vremenskim periodima (obično nekoliko nedelja).
• Klimatologija se bavi izučavanjem klime u dužim vremenskim periodima i studijom i analizom učestalosti određenih klimatskih uslova u dalekoj i bliskoj prošlosti. Klimatologija se deli na opštu klimatologiju i klimatografiju. Opšta klimatologija proučava fizičke osnove klime kao prosečnog stanja atmosfere, a klimatografija je prikaz klima pojedinih regija ili meteoroloških stanica. Savremena klimatologija je kompleksna nauka jer osim pojedinačnih klimatskih elemenata istražuje i njihove međusobne odnose kako bi se došlo do što pouzdanijih podataka.

 
Podela klime
Klima se deli po nivou posmatranja (“veličini”), na: makro-, mezo-, topo- i mikroklimu.

• Pod makroklimom se podrazumeva klima cele Zemlje ili nekog njenog velikog prostranstva, kao što su Pacifik, Sahara, Himalaji ili Sibir.
• Mezoklima se odnosi na prostor prostornih razmera od 1 do 100 km.
• Topoklima se odnosi na mali prostor koji se još može posmatrati kao geografska celina. Ovaj pojam se odnosi na prostore prostornih razmera od 0.1 do 1 km.
• Mikroklima se odnosi na sasvim male oblasti, kao što su poljoprivredno zemljište, jedna padina orografskog sistema, deo šume, gradska četvrt i dr.

Klima se može podjeliti i na klimu atmosfere i klimu zemljišta.Klima zemljišta se znatno razlikuje od klime atmosfere, jer je tlo mnogo manje homogeno od atmosfere. Tlo ima puno raznih minerala i biljki, kao i podzemnih voda, čega u vazduhu nema.