Kretanje u fluidu

 
UVOD

Svaki rad ili bilo koja druga ljudska delatnost, uvek je izražena pokretom,odnosno kretanjem. Pokret predstavlja osnovno sredstvo i prvorazredni cilj svih oblika kretnog ispoljavanja čoveka. Potreba za kretanjem je jedna od osnovnih svojstava svih živih bića. Ponavljanjem pokreta poboljšava se motorika čoveka što se odražava na stanje svesti, a to opet omogućava usvajanje navika na još složenija kretanja. Pokret se može analizirati sa različitih aspekata: anatomskog, fiziološkog,biomehaničkog,korektivnog, psihološkog,
pedagoškog, sociološkog, estetskog itd.
U najjednostavnijem određenju, ljudski pokret predstavlja pomeranje ili pomicanje pojedinih delova tela (segmenata) ili kompletnog tela u prostoru. Međutim, ni jedan pokret ne može nastati, kao što ni jedno kretanje ne može biti uspostavljeno, niti narušeno mirovanje bez dejstva sile.
Analiza uslova kretanja živih tela daleko je složenija od analize kretanja nežive prirode. Ta složenost i specifičnost kretanja živih tela, kod kojih se mora voditi računa o mehaničkim osobinama kretnog aspekta i o biološkim uslovima organizma nametnula je novi pravac istraživanja i uslovila formiranje nove naučne discipline koja je našla svoj izraz pod pojmom biomehanika.
Prema tome, biomehanika se može definisati kao nauka o kretanju živog tela i o kretanju čiji je uzrok živo telo.
To je specifična naučna disciplina, praktičnog karaktera, koja se koristi fizičkim opažanjima u istraživanju uticaja unutrašnjih i spoljašnjih sila na čovekovo telo, za vreme kretanja i mirovanja (relativnog).
Dakle, biomehanika proučava stanje kretanja i promene stanja kretanja živog tela u odnosu na uzroke (sile) i u odnosu na uslove spoljašnje sredine.
PREDMET, CILJ I ZADACI RADA

Potreba za kretanjem je sastavni deo svakog živog bića, jer predstavlja izuzetno važnu ulogu u njihovom razvoju. U fizičkom vaspitanju svako kretanje predstavlja aktivnost učesnika koji su svesni svog cilja. Radi se o aktivnom odnosu čoveka prema sredini u kojoj se kreće. Iz tog razloga kretanje se ne može shvatati samo kao biološko – mehanički proces, već kao i društveno značajna aktivnost.

Sa društvenog aspekta, istraživanje kretne aktivnosti čoveka je vrlo kompleksno i široko, a u današnjim uslovima ono se sve više proširuje.

Ta kompleksnost istraživanja strukture i toka kretanja u fizičkom vaspitanju može se vršiti samo objedinjavanjem rezultata istraživanja anatomije, fiziologije, psihologije, fizike, psihomotorike, biomehanike. U tom pogledu značaj biomehanike je posebno važan. Budući da u biomehaničkim istraživanjima pokreta i kretanja učestvuju egzaktne nauke, a rezultati se eksperimentalno potvrđuju dajući konačne zaključke koji postaju opšte vrednosti. Na taj način nauka o kretanju sa biomehanikom dobija konkretnu naučnu podlogu čime se učvršćuje i egzaktnost teorije fizičkog vaspitanja.