Kriminalistička fotografija

Uvod

Naziv fotografija potice od grckih reci (fotos I grafein) koju je prvi upotrebio Francuz Herkil Florans 1833. Prilikom opisivanja svog otkrica slikanja pomocu svetlosti, ali njegov izum nije bio tada obelodanjen,pa javnost u to vreme nije saznala za taj naziv nego tek 1977 godine. Ponegde se moze procitati da nemacka istoriografija pripisuje prvu upotrebu naziva fotografija nemackom astronomu Johanu Medleru,ali ostala svetska istoriografija to argumnetovano osporava. Naime zvanicno je prvi uneo u javnost naziv fotografija engleski astronom I fizicar Dzon Hersel 4.februara 1839.godine,tri nedelje pre Medlera.
Opisana u starom veku od Aristotela,kamera opskura je,narocito od vremena renesanse pa nadalje,sluzila slikarima I arhitektama kao pomocno sredstvo u prenosenju crteza iz prirode.Njom su se sluzili,u slicne,crtacke svrhe I pioniri Nieps,Dager,I Talbot. Najraniju fotografiju nacinjenu uz pomoc svetlosti I kamere opskure dobio je 1826. Godine Francuz Nisefor Nieps. On je upotrebio metalnu plocu premazanu tecnim rastvorom bitumena I izlozio u kameri opskuri. Ta fotografija je popularno nazvana “Pogled na golubarnik” sacuvana je a otkrio ju je 1952 godine. Helmut Gernchajm.
Nakon pojave prve fotografije 1838. Godine uznapredovao je razvitak tehnike fotografisanja I izrade fotografija. Ubrzo nakon otkrica fotografije uocen je velik potencijal fotografske metode u istrazivanjima kaznenih dela I otkrivanju pocinitelja ali I u drugim policijskim poslovima.
Fotografija je objektivna, covek je na prvi pogled moze bolje razumeti od pisane reci, trajna je, a postupak od snimanja do dobijanja fotografije relativno je brz,fotografije se mogu umnozavati. Prva poznata primljena fotografija u policiji bila je 1843.godine,samo pet godina nakon izuma fotografije.
Zacetnici kriminalisticke fotografije su Bertillon,koji je razvio sastav identifikacijske fotografije,te Reiss koji je osnovao katedru sudske fotografije na univerzitetu u Loussani (danas se tamo nalazi jedna od najopremljenijih I najpoznatijih kriminalistickih instituta).

Pojam znacaj I oblici kriminalisticke fotografije

Kriminalisticka fotografija prestavlja sveukupnost naucnih dostignuca, metoda I tehnickih sredstava iz oblasti fotografije, koji se u kriminalistickoj tehnici primenjuju za prikupljanje I ispitivanje materijalnih dokaza, kao I za oreduzimanje drugih radnjii mera u cilju otkrivanja, razjasnjavanja I dokazivanja krivicnih dela. U kriminalistici se uz pomoc fotografije na jednostavan nacin,autenticno I trajno fiksiraju, vizuelne karakteristike izabranog objekta fotografisanja (odredjenog lica,prostora,predmeta,tragova ili dogadjaja).
Da bi kriminalisticka fotografija dekvatno sluzila svojoj nameni,tj. kako bi se primenom kriminalisticke fotografije dobili odgovarajuci snimci sa odredjenim karakteristikama, u okviru kriminalisticke tehnike izucavaju se specijalne metode I nacini fotografisanja, koji se ogledaju u posebnim pravilima I uputstvima u izboru I upotrebi tehnickih sredstava za fotografisanje.
Kriminalisticka fotografija se primenjuje u poslovima registracije I identifikacije lica, stvari I dogadjaja, zatim u operativnim zadacima I u istraznoj tehnici. Tako se prema ovom kriterijumu kriminalisticka fotografija deli na tri osnovne oblasti:

• Registraciona (sinjaleticka) fotografija;
• Operativna fotografija;
• Istrazna fotografija;