Epigenetika

Sam naziv epigenetika (grč. epigenesis – iznad gena) ističe njeno važno svojstvo, da se promjene ne događaju u DNK sekvenci, a njen tvorac je razvojni biolog Conrad H. Waddington (1942). Definisao ju je kao granu biologije koja proučava uzročne interakcije između gena i njihovih produkata koji dovode do nastanka fenotipa.

Danas epigenetiku definišemo kao naslijednu i reverzibilnu promjenu funkcije gena, nezavisno o rasporedu baza u molekulu DNK. Za razliku od epigenomike, koja proučava globalnu sliku epi-događaja u određenom genomu, epigenetika ima sužen fokus i proučava specifične epi-promjene vezane za tačno određene gene. Genom je programiran epigenomom. Genom predstavlja potpunu genetsku informaciju sadržanu u DNK, unutar ćelija organizma. S druge strane, epigenom uključuje modifikacije povezane s genomskom DNK, koje igraju ulogu u uspostavljanju jedinstvenog ćelijskog i razvojnog identiteta.