Diplomski/master radovi, Medicina
Metodika i organizacija rada medicinske sestre i tehničara u timu za kardiopulmonalnu reanimaciju
Objavio lik123 09. april 2024. Prijavi dokument
Odlomak
Respiratorni arest može nastati kao posledica utapanja, moždanog udara, opstrukcije disajnog puta stranim telom, udisanja dima, predoziranja lekovima, udara struje, ugušenja, povreda, infarkta miokarda, udara groma i kome bilo kog uzroka koja dovodi do opstrukcije disajnog puta.
Brojna otkrića doprinela su razvoju savremene kardiopulmonalne reanimacije – KPR, a prvi pisani tragovi nalaze se još u Bibliji, gde se, u II knjizi o carevima opisuje kako je Jelisije disanjem usta na usta spasao dete jedne Sunamke.
Vesalijusov opis traheotomije i artificijelne ventilacije bez sumnje je autentičan doprinos reanimaciji, kao i opis krvotoka Williama Harveya.
Međutim, kombinovana tehnika savremene kardiopulmonalne reanimacije stara je samo 30-ak godina. Doduše, već kasnih pedesetih godina ovog veka Elam, Safar i Gordon uvode ventilaciju usta-na-usta kao jedini efikasan metod arteficijelne ventilacije, a Zoll i sar.
- god. i Kouwenhoven i sar. 1957. god. usavršili su metodu defibrilacije srca preko zatvorenog toraksa Međutim, široku primenu reanimacije kod akutnog zastoja srca omogućila su saznanja Kouwnhovena, Judea i Knickerbockera (1960) koji su opisali uspešnu reanimaciju jedne serije pacijenata primenom srčane masaže spoljnim kompresijama toraksa. Konačni, veliki doprinos KPR došao je 1963. god., kada su Redding i Pearson opisali još veće uspehe koje su postigli korišćenjem adrenalina i drugih vazopresornih lekova. Sedamdesetih godina cerebralna reanimacija posle kardijak-aresta proširila je kardiopulmonalnu – KPR, u kardiopulmonalnu cerebralnu reanimaciju – KPCR.
Glavni cilj izvođenja KPR je da obezbedi kiseonik mozgu, srcu i drugim vitalnim organima sve dok se složenijim merama KPR ne uspostave spontana srčana radnja i disanje. Brzina pružanja pomoći najznačajniji je faktor i ključ je uspeha KPR. Najveći broj pacijenata koji su napustili bolnicu pripadao je onim pacijentima u kojih je KPR započeta unutar četiri minuta od trenutka srčanog zastoja i kojima je, uz to, obezbeđena dodatna terapija (proširene mere KPR) u roku od 8 min od zastoja.
Komentari
You must be logged in to post a comment.