Ček

„Pod čekom, jednom od najčešćih i najznačajnijih hartija od vrednosti u unutrašnjem i spoljnotrgovinskom robnom prometu, podrazumeva se obligaciono-pravna hartija od vrednosti kojom izdavalac (trasant) daje nalog trasatu (najčešće banci) da korisniku čeka (remitentu), isplati određenu sumu novca iz trasantovog pokrića, i to odmah čim mu se isprava podnese na isplatu.“[1]

U savremenom privrednom životu ček se isključivo pojavljuje kao sredstvo plaćanja.

„Osnovne oblike čeka nalazimo još u antičkim zemljama, a naročito u srednjevekovnim trgovačkim gradovima. Ipak, smatra se da se ček razvija od tzv. blagajničkih pisama, pomoću kojih se u Holandiji i Belgiji u XVI veku obavljala isplata i promet novca.