Trovanje Hranom izazvano hemijskim materijama

UVOD
Hrana može biti izvor obolјenja kada se u njoj nalaze patogeni mikroorganizmi ili njihovi toksini kao i neke otrovne materije bilјnog i animalnog porekla. Trovanja hranom nastaju obično naglo, a najčešće se ispolјavaju u obliku želudačno-crevnih poremećaja. Nisu isklјučeni ni smrtni ishodi, naročito kod dece i starijih osoba, kao i lјudi koji već boluju od nekog drugog obolјenja. Prema broju obolelih, trovanja hranom približavaju se hidričnim epidemijama.
Trovanja hranom nanose i ogromnu ekonomsku štetu. Objekat u kome je došlo do trovanja najčešće se odmah zatvara sve dok se ne sprovedu određene higijenske mere, čije je zapostavlјanje prouzrokovalo trovanje. Na osnovu dosadašnjih iskustava i analiza trovanja hranom utvrđeno je da su uzroci trovanja mnogobrojni i raznovrsni. Najčešće su posledice grubog kršenja higijensko-sanitarnih pravila pri spremanju, čuvanju, transportu ili prodaji životnih namirnica i nesprovođenja sanitarno-veterinarskih mera u vezi sa sirovinama (meso, mleko, mlečni proizvodi i dr.).
Nesprovođenje sanitarno-higijenskih mera za vreme rada sa životnim namirnicama može imati za posledicu smrt korisnika. U zemlјama sa visokim stepenom lične i opšte higijene lica koja rade sa životnim namirnicama trovanja hranom su malobrojna.
Sumarno gledano uzročnici trovanja hranom su biološki agensi i njihovi otrovi (mikroorganizmi, paraziti, gljivice i dr.), hemijski agensi koji u hranu dospevaju greškom (metali i organska jedinjenja) ili su dodati namerno (aditivi, konzervansi, pesticidi, hormoni, antibiotici) i radioaktivne materije.
Tema ovog rada je trovanje hranom izazvano hemijskim materijama pa ću u nastavku navesti glavne uzročnike hemijskih trovanja.
1.HEMIJSKA KONTAMINACIJA HRANE

Glavni uzrok kontaminacije hrane je zagađenost zraka, vode i tla. Kako okoliš postaje zagađeniji tako se povećava rizik od kontaminacije hrane. Emisija plinova iz industrijskih postrojenja i izduvni gasovi iz motornih vozila glavni su zagađivači vazduha, a toksične čestice iz vazduha se apsorbiraju u voće, povrće, žitarice i sl. Industrijski i otpad iz domaćinstava često završava u vodi, toksične hemikalije se apsorbiraju u ekosistem i na taj načinu laze u hranidbeni lanac.Zagađenost tla i biljaka često je rezultat industrijskih aktivnosti koje proizvode otrovni otpad koji se ne zbrinjava na adekvatan način. Doprinos u zagađenosti tla svakako ima i upotreba pesticida i umjetnih gnojiva, koji se mogu u tlu zadržati i po nekoliko godina.
Preko hrane pored uzročnika mnogih zaraznih bolesti (dizenterija, dečja paraliza, infektivni enterokolitis, infektivni hepatitis, paratifus i dr.) i alimentarnih intoksikacija u organizam mogu dospeti i neka hemijska jedinjenja (olovo, arsenik, bakar, cink, antimon i dr.) koja u veoma milim količinama mogu izazvati trovanje.
Hemijska sredstva mogu dospeti u hranu za vreme tehnološkog procesa proizvodnje i prerade namirnica. Hemijska jedinjenja se koriste kao dodaci koji poboljšavaju izgled, boju, miris i ukus proizvoda ili sprečavaju kvarenja hrane. Jednim imenom ove materije se nazivaju aditivi. Ove hemijske materije mogu da izazovu trovanje samo ako se unesu u većim količinama od onih koje su dozvoljene.
Hemijske supstance mogu dospeti u hranu iz ambalaže i sudova u kojima se namirnice duže čuvaju (olovo, bakar, cink).
Aktuelna je i hronična pojava manje količine deterdženata u hrani i vodi.