Pivotiranje

1. UVOD

Košarka je kolektivna sportska igra koju igraju dve ekipe, svaka sa po pet igrača, a cilj igre je da se postigne pogodak u protivnički koš i spreči da igrači protivničke ekipe postignu pogodak ili dođu u posed lopte. Košarka je i individualna igra, gde igrači čine ekipu. Kako će ekipa igrati, zavisi pre svega kako igraju oni koji je čine. To znači da igrači usavršavanjem svojih sposobnosti pomažu svojoj ekipi i igru čine kvalitetnijom. Tehnika košarke je u osnovi specifična košarkaška motorika i sadrži specifične motoričke strukture kretanja, kojima igrač rešava određene situacije u igri. Tehnika je osnovno sredstvo košarkaške igre igre. Individualno izvođenje osnovnih elemenata tehnike je preduslov za uspešno igranje košarke. Svaki početnik trebalo bbi da nauči sve osnovne elemente, a kvalitetniji košarkaši da iste neprestano usavršavaju i tako proširuju i obogaćuju svoju igru.
Pivotiranje je kretanje koje omogucava rotaciju tela u kružnom smeru, a izvodi se oko prednjeg dela stopala, dok igrač zadržava osnovni položaj. Kao kretanje, koji je temeljno za pocetak svih promena kretanja, pivot ili okret je jedan od najvažnijih elemenata tehnike za brzinu reakcije i ravnotžu. Ujedno je to jedan od najneiskorišćenijih i po pravilu loše naučenih elemenata tehnike u košarci. Pivotiranje može da se izvodi na bilo kojem stopalu kao statiičnom mestu za okretanje tela.
Pivotiranje je element tehnike koji je povezan sa zaustavljanjem, zbog toga je način zaustavljanja određuje:
• Stajnu (pivot) nogu , koja ne može da se pomera i
• Pokretnu (pivotirajuću) nogu.

2. ZAUSTAVLjANjE

Pravilno zaustavljanje podrazumeva da igrač uspešno kontroliše svoje telo, tj. da bude u ravnoteži.
Postoje dva osnovna načina zaustavljanja u košarci:
1. Zaustavljanje u dva kontakta
2. Zaustavljenje u jednom kontakutu.
U odnosu na način uspostavljanja pivot I pivotirajuće noge I u odnosu na položaj ramena zaustavljenje može da bude u paralelnom I dijagonalnom stavu.
Tehnikom zaustavljanja sa jednim ili dva kontakta telo dovodimo u ravnotežu. To postižemo spustanjem težišta tela, prebacujući težinu na prednji deo stopala, koja su postavljena u širini ramena, uzdignutom glavom I rukama koje su spremne za prihvatanje lopte.
Zaustavljanje u dva kontakta se uspostavlja jednim ili drugim stopalom. Pre nego što se krene u zaustavljanje, trebalo bi dozvoliti gravitacionoj sili da pomogne pri zaustavljanju. To se postiže tako što igrač prvim stopalom blago poskoči I istovremeno blago dođe u kontakt sa tlom jednim stopalom I odmah zatim iskoračuje drugim stopalim I zaustavlja se optimalnom širinom oslonca. Širina oslonca daje stabilnost. Noga koja je prva ostvarila kontakt sa tlom, naziva se stajna noga (pivot noga), a druga, pokretna noga (pivotirajuća). Ovaj način zaustavljanja se najčešće koristi nakon velikih brzina kretanja, pogotovo na većim udaljenostima od koša I u situacijama kontranapad.
Zaustavljanje u jednom kontaktu se uspostavlja istovremeno sa oba stopala. To je važno u taktičkom smislu, jer u tom položaju ne postoji stajna I pokretna noga nego igrač sam vrši izbor. Igrač bi pri ovoj vrsti zaustavljanja trebalo blago da poskoči, zabaci gornji deo tela unazad, izbaci noge unapred. Što je veća širina oslonca, veća je stabilnost igrača. Ovaj način zaustavljanja se najčešće koristi kod manjih brzina kretanja u pozicijama blizu koša.
Nepravilno izvođenje bilo kog od pomenutih detalja dovodi do ispadanja iz ravnoteže.