Rengendsko zračenje -X zraci

Nemački fizičar Vilhelm Rendgen je 1895. godine 8. novembra izvodio eksperimente u Kruksovoj cevi sa katodnim zracima i uočio da iz katodne cevi kojom je upravo eksperimentisao dopire nepoznato zračenje. Obzirom da nije znao o kakvoj vrsti zraka se radi, nazvao ih je X zracima, a ovaj naziv se zadržao i do danas. Kasnije je u spomen pronalazača zračenje nazvano rendgensko. Nakon 6 godina Rendgen je dobio Nobelovu nagradu za ovo otkriće. Kasnije je Laue protumačio prirodu ovih zraka efektom difrakcije X zraka na kristalima NaCl. Ponašanje X zraka je slično ponašanju vidljive svetlosti, samo što njegovi fotoni imaju hiljadu i više puta manje talasne dužine, odnosno mnogo veće frekvencije. Na početku korišćenja rendgenskih zraka u dijagnostici izlaganje njihovom dejstvu je trajalo dugo (10-20 minuta), što je imalo štetan efekat i po pacijente i po lekare i ostalo medicinsko osoblje. Šteta je često dovodila i do letalnog ishoda. Tada su počela proučavanja biološkog dejstva ovog zračenja kao i zaštite od štetnog dejstva istog.