Medjunarodno javno pravo

ODNOS MEĐUNARODNOG I UNUTRAŠNJEG PRAVA

Dualistička teorija
Monistička teorija
Kritika
Savremena praksa

U savremenim uslovima razvijenog pravnog saobraćaja između država, pitanje odnosa međunarodnog i unutrašnjeg prava predstavlja problem od ogromnog teorijskog i praktičnog značaja.
U doktrini međunarodnog prava po ovom pitanju postoje DVA OSNOVNA TEORIJSKA PRAVCA: DUALISTIČKI I MONISTIČKI. Međutim, ni jedan ni drugi pravac nema jedno jedinstveno idejno ili političko poreklo; oba nalaze svoje pristalice u različitim filozofskim pravcima i političkim porecima.

DUALIZAM
PREMA DUALISTIČKOJ TEORIJI MEĐUNARODNO I UNUTRAŠNJE PRAVO POREDSTAVLJAJU DVA NEZAVISNA I RAZLIČITA PRAVNA SISTEMA, KAKO PO SVOM OSNOVU, PREDMETU REGULISANJA, TAKO I IZVORIMA. Međunarodno pravo reguliše recipročne odnose između država, a unutrašnje između pojedinaca unutar država, kao i odnose pojedinaca i državnih organa. PREMA SHVATANJU OSNIVAČA TE ŠKOLE- TRIPELA, PRAVILA MEĐUNARODNOG I UNUTRAŠNJEG PRAVA NE MOGU DOĆI U SUKOB, POŠTO PRIPADAJU RAZLIČITIM PRAVNIM PORECIMA koji su, istina, u bliskom kontaktu, ali nikada ne mogu doći jedan iznad drugog. Jedno međunarodno pravilo može postati unutrašnjim tek preuzimanjem od strane zakonodavnih organa države, a ne prostim prenošenjem iz jednog područja u drugo. To preuzimanje može uslediti „in toto“, kada se jednim izričitim pravilom preuzima jedan međunarodni akt, ili samo delimično, kada zakonodavac usvaja izvesne međunarodne pojmove, ne pominjući međunarodni izvor. Ukoliko unutrašnji propis protivreči međunarodnom, unutrašnji organi vezani su samo svojim unutrašnjim propisima. Postoji opšta pretpostavka, ističe Tripel, da su unutrašnja pravila u saglasnosti sa međunarodnim. Ali, ako se odbaci ova pretpostavka, „ sudija ne može postaviti međunarodno pravo iznad prava svoje sopstvene zemlje“.