Hotel Grand Nis

UVOD

Niš ima izuzetne potencijale za razvoj turizma kao najvećeg izvora prihoda u tercijalnom privrednom sektoru. Poznato je da je lepota obale dobro plasirna na turističko tržište intenzivnim marketingom, pa je turizam u ovim delovima zemlje dobro razvijen. Niš, budući da se nalazi u unutrašnjosti, da je primarni sektor turizam i da je do sad nudio jedino sadržaj za vikend turizam, nije dobijao dovoljno pažnje na turističkom planu, iako je imao potencijale za razvoj.

Da bi turizam uopšte mogao da se razvija na nekom području mora da postoji dobra osnova u vidu inftastrukture, kao što su: smeštajni kapaciteti, saobraćaj, komunalna infrastruktura, objekti za ishranu. Otvaranjem hotela ”Grand”, Niš se, kao velika sredina, po pitanju infrastrukture, plasirao na turističku kartu Srbije i time stvorio preduslov za dalju ekspanziju turizma.
Ono što hotel čini specifičnim u odnosu na ostale objekte za smeštaj, jeste pružanje dodatnih usluga, kao što je npr. u ovom slučaju kongresni turizam, što kod potencijalnih turista često izaziva dodatno interesovanje.

Predmet rada jeste struktura i organizacija rada hotela ”Grand” u Nišu.

Zadatak rada je da se razloži i analizira specifična struktura i organizacija rada hotela,verifikuje njegova usaglašenost sa postojećim zakonskim propisima, uz kritički pristup svakom koraku. Da se izvrši analiza poslovnih funkcija kao što su planiranje,nabavka,skladištenje i distribucija sa osvrtom na organizaciju procesa rada.

Metode koje su korišćene za realizaciju rada su metod indukcije i dedukcije, pri čemu se u pojedinim segmentima rada pristupa od opšteg ka pojedinačnom, dok u pojedinim isto tako od pojedinačnog ka opštem. Takođe, korišćene su statističke metode i izvori sa interneta, dok najzastupljeniji metod, predstavlja metod ličnog uvida u trenutno stanje hotela, ragovor sa zaposlenima i korišćenje raspoložive literature.

Mesto istraživanja je hotel ”Grand” u Nišu.
1. POJAM HOTELIJERSTVA I UGOSTITELJSTVA

Smatra se da termini ugostiteljstvo i hotelijerstvo imaju zajednički koren. Potiču od latinskih reči hospital(hospitalis) gostinski,gostoljubiv,hospilitas-gostoprimstvo;hospitari-biti gost, gostovati; hospitium-svratište,sklonište za putnike.
Reč hotel,usvojena u velikom broju jezika širom sveta,vuče poreklo od latinske reči hospitalia,što znači soba za goste.Reč albergo na italijanskom jeziku u svakodnevnoj upotrebi znači hotel,ali opšte značenje mu je ugostiteljski objekat(industria alberghiera-ugostiteljstvo).Na francuskom jeziku auberge znači gostionica.Ove reči imaju koren u starogermanskoj reči heriberga što je značilo smeštaj vojske.U Francuskoj se reč hotel,osim u običnom značenju,upotrebljava još u značenju dom,stalno boravište.(Jovičić, D.,2002).
Uslugama smeštaja i drugim ugostiteljskim uslugama u obliku privredne delatnosti,prethodilo je besplatno gostoprimstvo društvenog i privatnog karaktera.Pojavljivanje prvih objekata za smeštaj u tesnoj je vezi sa razvojem trgovine i pojavom putovanja iz različitih razloga(verskih,zdravstvenih,kulturnih..).
Iz kulturne istorije čovečanstva poznato je da su u starom veku na Dalekom,Srednjem i Bliskom istoku,u staroj Grčkoj i u Rimskom Carstvu postojale različite vrste ugostiteljskih radnji za smeštaj.
U staroj Grčkoj se spominju:-leshe-javne zgrade sa dvoranama u kojima se okupljao narod i u kojima su bili saopštavani opštinski proglasi.U leshama su konačili stranci koji u gradu nisu imali prenoćište,kao i prosjaci; pandokeje (pandokeion),razvile su se iz leshe-konačište koje je pružalo gostima,osim konaka,hranu i piće,kategorije(kategogeion)-prenoćišta u kojima su konačili ljudi i životinje;katalizeje-takođe su služile za prenoćište ljudi i životinja;U Rimskom Carstvu: mansiones lat.-boravak,prenoćište;diversorium lat.-jevno prenoćište; palatia lat.-zgrada za konačenje careva i visokih državnih službenika;stabulum lat.-prenoćište za putnike i stoku;taberna lat.-gostionica sa krevetima;stationes lat.-prenoćišta na poštanskim stanicama.
Prvi napori za bližim određivanjem pojma hotela javili su se u prvoj polovini 20 veka.Međunarodno udruženje vlasnika hotela je 1926.godine u Budimpešti učinilo pokušaj da uobliči opšti profil zahteva za objekte sa oznakom hotela.
Zakon o turizmu u našoj zemlji u određivanju pojma i delatnosti hotela navodi:
“Hotel je objekat koji pruža usluge smeštaja,usluge ishrane i pića,kao i druge usluge uobičajene u ugostiteljstvu.Hotel je u smislu ovog pravilnika i ugostiteljski objekat koji pruža usluge smeštaja i samo usluge doručka(garni hotel).Hotel koji ima depadanse kao odvojene građevinske celine locirane u njegovoj neposrednoj blizini usluge smeštaja pruža u depadansu,a usluge ishrane i druge ugostiteljske usluge,po pravilu,u osnovnom objektu(hotel)”.