Industrijska proizvodnja čička (Arctium lappa L.)

Od praistorijskog doba, biljke su bile osnova za gotove sve terapije u medicini do razvoja sintetskih lekova u 19. veku. Zapisi o upotrebi biljka u lečenju bolesti i ublažavanju tegoba sežu još iz vremena srednjeg paleolita, pre 60 000 godina.
Upotreba lekovitih biljaka i danas zauzima važno mesto u savremenom društvu. Prema procenama Svetske zdravstvene organizacije World Health Organisation (WHO) oko 65% svetske populacije još uvek koristi tradicionalnu medicinu kao primarni oblik zdravstvene zaštite. Većina tradicionalnih medicina, kao što su Ajurveda, Kineska, Unani, Tibetanska, Amazonska i Afrička, upotrebu biljaka u lečenju (fitoterapiju) uvrštavaju u svoju doktrinu. Upotreba lekovitih biljaka za lečenje nije raširena samo u nerazvijenim zemljama već se biljke sve više ponovo koriste u razvijenim zemljama gde je dostupna savremena medicina. Razlozi porasta upotrebe biljaka su razočarenje zbog nedelotvornosti sintetičkih lekova, ozbiljnih i neugodnih nuspojava, te visoke cene lekova. Stoga se sve više ljudi okreće prirodnim proizvodima i lekovima. No, iako je upotreba biljaka veoma raširena, udeo fitohemikalija i njihova biološka aktivnost sa naučnog stanovišta veoma malo je istražena. Prema podacima iz 2000. godine u samo 15 % od ukunog broja biljaka na planeti zemlji određen je sastav fitohemikalija, a u njih samo 6% biološka aktivnost. Zbog toga i WHO ističe važnost istraživanja na biljkama, posebno onima koje se koriste u tradicionalnoj medicini.
Upotreba lekovitog i aromatičnog bilja u lečenju stanovništva u Srbiji ima dugu tradiciju. Pored primene u zdravstvenoj zaštiti, lekovito i aromatično bilje se sve više koristi u raznim granama industrije: farmceutskoj, kozmetičkoj, hemijskoj, prehrambenoj, i dr. Proizvodnja lekovitog i aromatičnog bilja podrazumeva dobijanje sirovina sakupljanjem samoniklog bilja iz prirode i gajenjem na njivi (kultivacija, plantažna proizvodnja).
Gajenje lekovitog i aromatičnog bilja sa gledišta ratarske proizvodnje i stepena angažovanja obradivih površina u našoj zemlji je gotovo marginalno. U Srbiji ova proizvodnja zauzima od 3000-5000 ha. Površine pod gajenim biljem variraju u zavisnosti od situacije na tržištu u pojedinim godinama. Ipak, interes za gajenjem u stalnom je porastu i svake godine sve veći broj proizvođača počine da se bavi ovom proizvodnjom. U proizvodnji se nalizi nekih tridesetak biljnih kultura, od kojih 20-25 zauzima nešto značaknije površine u našoj zemlji.