Simbioza korena i bakterija

Simbioza korena i bakterija

Agronomi su davno primijetili da na površinama gdje su predhodno bile zasijane vrste porodice leptirnjača ( Fabaceae) posijani usjevi daju mnogo bolje prinose. Ispitivanjima je utvrđeno da leptirnjace vode poseban nacin života. Njihov korijen naseljavaju bakterije. Sposobne da asimilišu elementarni azot iz vazduha. Ovaj za biljni svijet neophodan gas može da bude usvojen samo u vezanom obliku u određenim hemijskim jedinjenjima, iako ga u vazduhu ima oko 80%.
Neke bakterije u zajednici sa korijenom leptirnjača obavljaju ovaj proces.
Bakterije pripadaju vrsti Rhizobium (Bacterium) leguminosarum u širem smislu riječi. Ova vrsta obuhvata veliki broj rasa. Barkterije je prvi otkrio i izolovao 1888.godine Beirunch. Poslije toga proučavan je njihov životni ciklus. To su organizmi štapićastog izgleda, mukroskopski sitni.
Kada se kultura zasadi i razvije korijenje,bakterije prodiru u njih preko korijenskih dlaka. Na korijenu se tada obrazuju lokalna kvržičasta zadebljanja. Bakterije ispunjavaju parenhimske ćelije u ogromnom broju , tako da ih u jednoj krtolici ima nekoliko miliona.
One su i dalje žive, imaju jedro, postaju uvećenje i počinju da se granaju. U početku su zavisne od hrane u korijenu pa zbog toga domaćin zaostaje u rastu, nešto kasnije bakterije počinju sa usvajanjem azota i biljka naglo raste.
Usled vezivanja azota i obrazovanja amino-jedinjenja tkiva leptirnjača su bogata njima. Samo se tim moze objasniti hranljiva vrijednost graška, pasulja,sočiva itd. Jedan dio ovih materija diferguje u zemljište i koristi za druge biljke.
Na kraju vegetacionog perioda bakterije se smanjuju i dobijaju nepravilnu formu. Veliki broj umire ili ih apsorbuje protoplazma ćelije domaćina. Kad dođe do truljenja biljke domaćina one dospijevaju ponovo u zemljište one se i tu razmnožavaju ali ne tako brzo kao u korijenu leptirnjače.