DJEČIJA PRAVA I MEĐUNARODNI SOCIJALNI RAD

Socijalni rad je humana ljudska djelatnost zaštite prava svih pojedinaca i grupa, naročito dječjih prava. Sa jačanjem pokretima zaštite ljudskih prava u XX vijeku, naročito jačaju inicijative za zaštitu dječjih prava. Posebno staranje i pomoć porodici, majčinstvu i djeci prepoznati su još u Univerzalnoj deklaraciji o ljudskim pravima iz 1948, i jedna su od osnovnih odredbi sadržanih u skoro svim ustavima svijeta (Ćubelić, n.d.). Ove mjere zaštite se inkorporiraju u zakone svih država svijeta, pa tako postoje i u našem ustavu i porodičnom zakonu. Ljudska prava su srž međunarodnog socijalnog rada (Healy, 2008:63). Tri najvažnija međunarodna dokumenta za socijalni rad su Međunarodna konvencija o eliminaciji svih oblika rasne diskriminacije, Konvencija o eliminaciji svih oblika diskriminacije žena (CEDAW) i Konvencija o pravima djeteta (Isto, 65). Međunarodna federacija socijalnih radnika (1988, u Healy, 2008)  navodi sledeće osnove socijalnog rada: Socijalni rad je od svog zasnivanja bio profesija koja se bavi ljudskim pravima, pošto joj je osnovni princip neotuđiva vrijednost svakog ljudskog bića, a jedan od njenih glavnih ciljeva promovisanje pravičnih socijalnih struktura, koje ljudima pružaju sigurnost i razvoj podržavajući njihovo dostojanstvo (isto, 75). Globalni socijalni problemi su siromaštvo, položaj žena i rodno zasnovano nasilje. Veoma značajan globalni problem jesu problemi vezano za djecu: smrtnost djece, kao i dječiji rad koji je teško iskorijeniti (isto, 91). Ovi problemi su karakteristični ne samo za Afriku, Aziju, nego i Južnu Ameriku (isto, 93). Dodatni problem jesu takozvana ‘djeca ulice’,  koja bježeći od zlostavljanja i eksploatacije kod kuće, na ulici doživljavaju još goru opasnost od eksploatacije i prodavanja u roblje, postanu žrtve seksualnog nasilja, dječije prostitucije, zloupotrebe narkotika, nasilja i raznih zločina, zloupotreba djece u ratu, čak korišćenje djece kao ‘djeca vojnici’ (isto, 95).