Odlike srpske škole košarke

U duhu vremena u kojem obitava, košarka kao i svaki kolektivitet uočava potrebu da se osim racionalnog žive i druge dimenzije bića. Racionalnost u razmišljanju omogućava egzistenciju košarke, ali potpuno sagledavanje celine delatnost je duha. Postavljanjem prvih tabli i koševa Beogradu (1923) i izlaskom prvog srpskog košarkaškog priručnika (1924) otpočinje aksiološki proces razumevanja košarke i njene suštinske autentičnosti reflektovane u potrebi pronalaženja sklada. Dvadesetak mladića, košarkaških pionira okupljenih u ‘Sokolsko društvo’ (odigrali prvu košarkašku utakmicu) predstavlja simboličnu mogućnost za promišljanje, samodefinisanje i lociranje sopstvenog identiteta u okviru celine, njegovog pogleda na svet u sebi i oko njega, percipiranje vrednosti i verovanja.