Vežbe za razvoj brzine i eksplozivne snage nogu kod fudbalera

UVOD

Fudbal je nastao od engleske reči football, foot-stopalo i ball-lopta. Fudbal je kolektivni sport i igra se iymedju dve ekipe sa po jedanaest igraca u polju. U poslednjih pedeset godina fudbal je postao najomiljeniji sport a ujedno i najvažnija sporedna stvar na svetu. Igra se u preko 200 zemalja, a mogu da ga igraju i žene i muškarci bilo koje uzrastne dobi. Igra se na pravougaonom terenu čija podloga može da bude trava ili veštačka trava. Golovi ili vrata smeštena su na sredini svake poprečne linije. Čine je dva vertikalna stuba na jednakoj razdaljini od ugaonih stubova sa zastavicama i spojena vodoravnom prečkom. Razdaljina između stubova je 7,32m, a razdaljina od donje ivice prečke do tla je 2,44m. Takođe stubovi moraju biti bele boje izuzev kada je sneg onda moraju biti crno beli. Igra se loptom koja je od kože ili nekog drugog pogodnog materijala, obima između 68cm i 70 cm. I ne sme biti lakša od 410g a ne teža od 450g. Glavni cilju fudbalu je da lopta predje gol liniju. Pobednik je onaj tim koji da više golova. Loptom može da se igra bilo kojim delom tela osim rukom. Rukom sme da igra samo golman i tu samo u golmanovom prostoru (šesnestercu). Savremena fudbalska igra razvila se u Engleskoj posle stvaranja prvog fudbalskog saveza 1863.godine. Prva pravila datiraju još iz 1863. i ona su se održala i do danas sa manjim promenama. Najvise svetsko fudbalsko telo je FIFA (Federation Internationale de Football Association). FIFA organizuje najvažniji fudbalski događaj na svetu a to je Svetsko prvenstvo a takođe organizuju i Kup konfederacija. Druga velika kuća fudbala je UEFA (Federation European Football Association) i ona je zadužena za evropski fudbal. Organizatori su velikih takmičenja kao što je: Evropsko prvenstvo, Liga Evrope, Intertoto kup i najprestižnijeg evropskog takmičenja a to je Liga šampiona (UEFA Champions League).

Snaga

Snaga je bazična motorička sposobnost koja je oduvek privlačila pažnju ljudi i stručnjaka. Svaka motorička aktivnost čoveka iziskuje ispoljavanje njegove snage u manjem ili većem stepenu sto mišićnoj snazi i njenom razvoju daje poseban značaj.
Snaga se definiše kao čovekova sposobnost da pomoću mišićnog naprezanja savlada spoljašnji otpor, ili da mu se suprotstavi. Mnogi stručnjaci su pokušavali da definišu snagu na svoj način, ali u suštini kada je snaga upitanju mora da postoji mišićno naprezanje, veliki broj aktivnih motornih jedinica i ispoljavanje odredjene sile. Mehanizmi za ispoljavanje snage su vezani prvenstveno za morfofunkcionalne karakteristike mišića: masu zaposlenih mišića, veličinu njihovog poprečnog preseka, strukturu njihovih vlakana, biohemijske i metaboličke procese u zaposlenom mišiću i prisustvo energetskih izvora u njima. Takođe, oni su vezani i za prihofiziološke dimenzije ličnosti kao sto su: opšte stanje centralnog nervnog sistema, pokretljivost procesa ekscitacije i inhibicije (razdraženja i kočenja) u njemu, provodne sposobnosti perifernih delova neuromotornog sistema koji prima signale iz centralnog nervnog sistema, a verovatno najviše zavise od voljnog napora (motivacione sfere). Iako se snaga smatra jedinstvenom sposobnošću za savladavanje otpora i pokretanje tela, njeno ispoljavanje se može difirencirati u tri osnova:

• s obzirom na karakter režima rada
• s obzirom na kriterijum odnosa veličine ispoljene snage i mase tela
• s obzirom na topološki kriterijum

Mišići mogu da snagu ispoljavaju i u kretanju i u mirovanju, pa se s toga snaga može razvrstati u:

• Sama snaga (statička, izometrijska)
• Kombinovana brzina i snaga (dinamička snaga)

Sama snaga se ispoljava u mirovanju, odnosno u statičkom režimu rada kao i kod vrlo sporih pokreta. Kombinovana snaga se ispoljava u vidu dinamičke snage, tj. Pri brzim pokretima kao i kod amortizujuće snage, pri pokretima amortizovanja, a to su situacija kada se mišićni pripoji pri radu udaljavaju jedan od drugog. Dinamička snaga se deli na: eksplozivnu i repetativnu snagu.