Zamor i oporavak kod trčanja

U vrhunskom sportu se sve više spominje i postvećuje pažnja oporavku. Neki stručnjaci smatraju da više nije problem kako i koliko sportistu zamoriti, već kako ga što pre odmoriti. Zamor je nemoguće zaobići u treningu. Tako zamor možemo definisati kao stanje narušene funkcionalne ravnoteže u organizmu, koje dovodi do privremenog sniženja sposobnosti da se obavlja rad definisanog inteziteta. Fizički napor nije jedini uzrok pojave zamora, već može biti izazvan psihodizičkim i socijalnim razlozima.
Najpoznatije teorije zamora su: teorija trovanja, teorija ugušenja i teorija iscrpljenja. Kod teorije trovanja dolazi do nagomilavanja mlečnih kiselina koje deluju na organizam i izazivaju zamor. Teorija ugušenja je nedostatak kieonika koji se putem krvi doplema u mišiće. Kod teorije iscrpljenja dolazi do iscrpljivanja energetskih rezervi.

2. Podela zamora

Podela zamora po kriterijumima na:
• Vidljiv i skriven
• Opšti i lokalni
• Akutni i hronični
Vidljiv zamor je karakterističan po smanjenoj radnoj sposobnosti. Skriveni zamor je manje izdražen. Kod ove vrste zamora sportista je u mogućnosti da izvršava rad, a glavni pokazatelji da je došlo do ove vrste zamora su neekonomičnost rada i promene u strukturi kretanja i parametrima kretanja.