Cerska i Kolubarska bitka

U Sarajevu je 28. juna 1914. godine izvršen atentat na nadvojvodu Franca Ferdinanda. Atentator je bio srpski student Gavrilo Princip. Atentat je doveo do Julske krize, u toku koje je Austrougarska izdala ultimatum Srbiji 23. jula, pod optužbom da je atentat organizovan u Beogradu. Austrougarska vlada je sastavila neprihvatljiv ultimatum Srbiji, tako da je on na kraju odbačen. Rat Srbiji je objavljen 28. jula, a Beograd je bombardovan sljedećeg dana. Ovim događajima je započeo Prvi svjetski rat.
Broj austrougarskih trupa određenih za invaziju na Srbiju je bio manji od prvobitno planiranih 308000 vojnika. Veliki dio Druge austrougarske armije je prebačen na Ruski front, čime je broj preostalih vojnika sveden na oko 200000. Nasuprot njima, Srbi su mogli da mobilišu oko 450000 vojnika. Glavnina snage koja bi se suprotstavila austrogarskim trupama su činile Prva, Druga i Treća armija, kao i Užička vojska. Ove snage su brojale oko 180000 vojnika.
Tokom Balkanskih ratova 1912—1913, Srbija je izgubila 36000 vojnika i imala oko 55000 ranjenih. Sa novoosvojenih teritorija došlo je vrlo malo regruta, koji su upotrebljeni za borbu protiv albanskih odmetnika i kao rezerva u slučaju eventualnog napada sa bugarske strane. Nedostajala je artiljerijska municija, jer je Srbija tad tek započela obnovu zaliha granata, pošto ih je prethodno iskoristila u Balkanskim ratovima. Nije mogla da obezbjedi ni odgovarajuću obuću za novopridošle regrute, koji su na raport dolazili bosi. Procijenjeno je i da u slučaju potpune mobilizacije, oko 50000 srpskih vojnika, od opreme ne bi imalo ništa, osim šinjela i šajkača. Srpskoj vojsci su nedostajale i puške, jer kraljevina Srbija nije mogla da ih proizvodi, niti uveze iz inostranstva. Sa druge strane, Austrougarska je posjedovala moderne puške u izobilju i duplo više mitraljeza. Imala je veće zalihe municije, kao i mnogo bolju saobraćajnu i industrijsku infrastrukturu. Međutim, poslije dva Balkanska rata srpski vojnici su bili iskusniji i obučenijiod austrougarskih. Bez obzira što su na regrutaciju dolazili sa roguljama i sjekirama, njihov motiv je bio jači: da se odbrane od Austrougarske.