Direktni i indirektni ekonomski uticaj na turizam

1. Uvod
Iako pojmovi ,,turizam” i ,,turist” nastali još u XIX veku kada niko nije bio u stanju da predvidi brzi razvoj i složenost turizma, navedeni pojmovi su se uspeli održati i do današnjih dana. U naučnom smislu, turizam kao društveno – ekonomska pojava XX veka na različite načine se definiše. Tako pojedini autori definišu turizam polazeći od toga da turizam podstiče ljude na privremeno napuštanje stalnog mesta boravka, dok ga drugi autori definišu kao svojevrsnu ekonomsku nauku, a moderniji pristup definisanja turizma polazi od toga da je turizam složena ekonomska pojava.
Jedna od osnovnih funkcija turizma je što direktno i indirektno utiče na rast bruto domaćeg proizvoda. Uporedo sa jačanjem njegovog ekonomskog efekta podstiče se zapošljavanje, utiče na otvaranje novih radnih mesta što se odražava na poboljšanje opšteg životnog standarda.
Kod sagledavanja značaja turizma za jednu zemlju važno je razlikovati domaću od strane turističke potrošnje, zbog razlike u ekonomskim učincima koji iz njih proizilaze. Kod domaće turističke potrošnje radi se o preraspodeli ostvarenog dohotka stečenog u jednoj ekonomiji, dok se kod strane turističke potrošnje radi o prelivanju dohotka iz jedne ekonomije u drugu, što direktno utiče na rast bruto domaćeg proizvoda.
Rad se zasniva na direktnim uticajima turizma poput:
-uticaja turizma na društveni proizvod i nacionalni dohodak;
-uticaj turizma na platni bilans;
-uticaj turizma na zaposlenost;
-uticaj turizma na elemente turističke privrede;
-uticaj turizma na regionalni razvoj;

i indirektnim uticajima turizma kao što su:
-uticaj turizma na saobraćaj;
-uticaj turizma na razvoj poljoprivrede;
-uticaj turizma na građevinarstvo;
-uticaj turizma na industriju;
-uticaj turizma na trgovinu.