Kisele kiše

1. Uvod
Kisela kiša je padavina koja je zagađena sumpornim i azotnim oksidima, amonijakom i drugim hemijskim sastojcima.
Ljudsko delovanje prouzrokovalo je neravnotežu u meri gasova u  atmosferi što je uzrok kiša sa sniženom pH vrednošću koje nazivamo kiselim kišama. PH vrednost normalne kiše iznosi otprilike 5.5, dok vrednost kisele kiše iznosi u proseku 4-4.5., to je otprilike 40 puta veća količina kiselina u odnosu na običnu kišu.
Pojava koju posmatramo zove se kiselo taloženje i javlja se u dva oblika:
•    suvom
•    mokrom
Suvo taloženje čini otprilike polovinu taloženja koje dolazi na Zemlju, a odnosi se na kisele gasove i čestice u vazduhu koje vetar raznosi na sve što nas okružuje. Taj suvi talog najčešće ispere kiša i on završi u zemlji ili vodi.
Mokro taloženje je ono koje je već poznato kao kisela kiša i ima veliki učinak na  biljni i životinjski svet. Neki od faktora su:
•    kiselina vode
•    hemijski sastav tla
•    vrsta biljnog i životinjskog sveta
Ispitivanja pokazuju da ugljeni (najčešće CO, COn), azotni (najčešće NO, NOn) i sumporni (najčešće SO, SOn) oksidi u hemijskim reakcijama sa vodom iz atmosfere stvaraju ugljenu, azotnu i najopasniju sumpornu kiselinu, a one snose najveću odgovornost za kiselost kiše, snega ili magle.
Najveći zagađivači vazduha su rafinerije nafte koje u atmosferu otpuštaju amonijak, različite organske kiseline, sumporne okside. Veliki su zagađivači vazduha i avioni koji otpuštaju mnogo azotnih oksida, takođe i motorna vozila u atmosferu otpuštaju velike količine ugljen-dioksida, ugljen-monoksida i azotne okside, tu spadaju i termoelektrane i drugi zagađivači.
Navedeni izvori su samo neki od glavnih zagađivača vazduha, vode i zemlje, i ostalog što je potrebno čoveku za život.
Može se i pomenuti da neki štetni gasovi nastaju i prirodnim putem, na primer aktivnošću vulkana, biološkom razgradnjom, šumskim požarima, ali su te količine vrlo male u odnosu na one koje proizvodi čovek.