Prirodna radioaktivnost

Prva saznanja o atomskom jezgru formirana su krajem XIX veka, tačnije 1896. godine, kada je A.Bekerel otkrio da uran i njegova jedinjenja spontano ispuštaju radio-aktivno zračenje. Ubrzo je ustanovljeno da to zračenje jonizuje vazduh i da izaziva hemijske procese, kao što je zračenje fotografske ploče i slično.

Analizom uranovih ruda izdvojena su još dva hemijska elementa. Prema latinskoj reči radiatio (zračenje) jedan od otkrivenih elemenata je nazvan radijum, a sama pojava prirodno radioaktivno zračenje. Drugi element je nazvan polonijum. Pokazano je da intenzitet i svojstva radioaktivnog zračenja ne zavise od spoljašnjih uticaja (osvetljenosti, pritiska, temperature itd.), što potvrđuje da je ono posledica isključivo procesa koji se odvijaju unutar samog jezgra.