Drobljenje uglja u RS

UVOD
U savremenoj industriji se koriste tehnološki procesi koji se sastoje iz tzv. tehnoloških operacija. Ubrzanom ekspanzijom i razvojem industrije krajem devetnaestog i početkom dvadesetog veka porasla je i javlja se potreba da se olakša proces projektovanja i rukovanja. Početkom 1900-ih u SAD su stručnjaci došli na ideju da se ne razmatraju sve tehnologije kao jedinstveni celina nego da je  lakše raščlaniti celinu na . potprocese koji su kod svih tehnologija manje – više isti. Ti potprocesi su dobili naziv osnovne operacije (eng. Unit operations). Ovakvi tipizirani segmenti omogućavaju da se pored minimalnog savladavanje novih stvari i upoznavanje tipskih osnovnih operacija ovlada svakom tehnologijom.
Kao osnovne tehnološke operacije podrazumevaju se:
1.    Tehnološka operacija drobljenja (usitnjavanja)
spada u grupu mehaničkih operacija podgrupa mehaničke operacije čija je glavna odlika dejstvo mehaničkog pritiska na čvrste materije. Kao pogonska sila za funkcionisanje tehnološke operacije drobljenja se koristi razlika pritisaka, Δp.
Materijali se retko nalaze u opsegu potrebne veličine čestice, a često je neophodno ili smanjiti ili povećati veličinu čestica. Npr. kada je početni materijal previše grub, i eventualno u obliku velikih komada, a finalni proizvod mora da bude fini prah, veličina čestica će morati da se postepeno smanjuje u fazama.
Pritiskom se deluje na sirovinu/materiju koja se obrađuje; nastali unutrašnji naponi se prvo apsorbuju i uzroku deformacija materijala. Iznos energije potrebne za lomljenje materijala određen je tvrdoćom i tendencijom ka lomljenju – što opet zavisi od strukture materijala. Što je manje strukturnih slabosti u materijalu, veća je potreba za energijom potrebnom da izazove lomljenje. Tvrđi materijali apsorbuju više energije i zahtevaju veću unos energije koji bi doveo do lomljenja.