Imunogenetika

Spektrofotometrija je jedan od načina kvantifikacije biomolekula. To je, u principu, fotoelektrično mjerenje zračenja koje neka supstanca apsorbira na određenoj valnoj dužini. Prema područjima valnih dužina izvora svjetla, razlikuju se ultraljubičasta (200 – 400 nm), vidljiva (400 – 760 nm) i infracrvena (iznad 760 nm) spektrofotometrija.
Ova metoda služi za kvantitativno određivanje malih količina otopljenih supstanci. Količina apsorbiranog svjetla određene valne dužine odgovara koncentraciji ispitivane supstance. Što se nukleinskih kiselina tiče, spektrofotometrom se mjeri apsorbancija na 260 i 280 nm. Potpuno čista DNK ima OD (optical density ili optička gustoća) A260/A280 =1,8-2,0. Kontaminacija CH2O, fenolom i proteinima se računa preko odnosa OD230/OD260. Ako je ovaj odnos veći od 0,5 prisutna je kontaminacija.