Italijanska, albanska i kineska mafija

UVOD

Pošto je tema mog seminarskog rada Italijanska, Albanska i Kineska mafija, prije svega reći ću nešto o pojmu mafije uopšte, uopšte o nastanku, kao i o određenim specifičnostima.
Često se u svakodnevnom govoru, u sredstvima javnog informisanja, ali i u pojedinim radovima spominje reč mafija, uglavnom kao sinonim za određene oblike organizovane kriminalne delatnosti, bez prethodnog objašnjenja pravog sadržaja ovog pojma. Tako se upotrebljavaju termini narko – mafija, alko – mafija, krijumčarska mafija, auto – mafija, makro – mafija i dr., kojima se žele prikazati kao mafijaški pojedini oblici kriminalne delatnosti raznih kriminalnih organizacija. Takođe, i na međunarodnom planu reč mafija se često upotrebljava kao pojam koji sadržajno obuhvata kriminalnu delatnost pojedinih organizacija u određsnim zemljama, kao npr.: italijanska mafija, kolumbijska mafija, američka mafija, ruska mafija i sl. U sagledavanju pojma mafije, polazi se od stanovišta da je transnacionalni organizovani kriminalitet najširi pojam koji obuhvata razne oblike kriminalne delatnosti na prostorima više država koje su međusobno povezane. U tom smislu mafija je specifičan oblik organizacije u sklopu transnacionalno organizovanog kriminaliteta, na većem stepenu organizovanosti i finansijske moći u odnosu na druge kriminalne organizacije, odnosno mafija je jedan od najorganizovanijih oblika delovanja transnacionalnog organizovanog krimiialiteta, koji se bavi nelegalnim raznovrsnim kriminalnim delatnostima i unosnim legalnim poslovima u cilju bogaćenja, ostvarivanja profita i stvaranja političke moći i društvenog uticaja.
Mafija je specifična delikventna struktura iz sredine koja deluje u okviru organizovanih oblika kriminala.
Jedan broj autora iznosi mišljenje da preteču mafije čine privatne armije, formirane od feudalnih gospodara u cilju držanja vlasti nad svojim posedima. Ove armije su delile pravdu koja se zasnivala na tradiciji, uvek poštovanoj na tim prostorima. Neka tadašnja tradicionalna pravila i danas se poštuju u okviru mafijaških kriminalnih organizacija, naročito kod Sosa Nostre. U tom kontekstu karakteristični su i slučajevi ubistava, koji su načinom izvršenja, ostavljali poruku:

• leš bez glave značio je da se radi o nekom sitnom lopovu,
• leš sa odsečenim polnim organom stavljenim u usta, ukazivao je na to da je ubijeni za vreme života na neki način uvredio ženu druta iz kriminalne organizacije,
• leš kome je odsečen jezik jasno je ukazivao na to da se radi o licu koje je prekršilo zavet ćutanja, tzv. Omertu.

Specifičnosti mafije ukazuju na čvrstinu i jaku strukturu organizacije koja je spremna da se obračuna sa svim protivnicima, bez obzira na nivo na kome se nalaze i koje funkcije obavljaju u organima vlasti i državnim organima. Brutalni metodi mafije često se ispoljavaju u vidu vršenja atentata na one ličnosti koje su poznate kao vodeći i ogorčeni borci protiv nje, što navodi na zaključak da se mafija u obračunu sa svojim protivnicima služi i pojedinim terorističkim metodama, pa postoji realna opasnost da se u okrilju mafije razvije i teroristička organizacija sa određenim ciljem.

 
ITALIJANSKA MAFIJA

Sicilija: srce mafije

Sicilija nije običan otok. Dvije hiljade godina prije otkrića Amerike, taj je otok, zbog svoga geografskog položaja, platio previsoku cijenu. Na Siciliji nije bilo reformacije, renesanse, prosvjetiteljstva, gradova republika ili prinčeva koji su donosili zakone – tadašnje je stanovništvo poznavalo samo muku, ogorčenost države, ma kakva god oblika ona bila, i naravno, kriminal.
Kriminal na Siciliji povezivao se s otočkim patriotizmom, otporom prema okupatoru. Policijskih službenika nije bilo dovoljno tako da je razbojništvo dugo vremena za mnoge mlade muškarce predstavljao razuman odabir. Sukobi sa zakonom brzo su se rješavali, pogotovo ako su policijski službenici bili članovi određenog klana ili vjerni obiteljima te su na taj način, pogotovo oni u bliskom srodstvu, nadjačali sve ostale. Zato je i osnovna jedinica mafije na Siciliji nazvana «obitelj».