Linearno programiranje

Linearno programiranje je matematička metodologija za modeliranje i rešavanje problema nalaženja maksimuma ili minimuma linearne funkcije, pod uslovima iskazanim kao linearne jednačine ili nejednačine. Problem linearnog programiranja formulisao je sovjetski matematičar Leonid Kantorovič 1939. godine. Prvi modeli korišćeni su u drevnoj proizvodnji, a tokom Drugog svetskog rata Kantorovič je radio za vojsku na optimizaciju vojnih operacija. Danas je linearno programiranje jedan od standardnih načina modeliranja koji se do sada pokazao izuzetno delotvornim pri modeliranju, analizi i rešavanju čitavog niza najrazličitijih praktičnih problema u privrednim, ekonomskim, tehničkim, poslovnim i vojnim sistemima. Metod linearnog programiranja zauzima značajno mesto u primeni kontrole upravljanja različitim sistemima, naročito tamo gde je neophodno izvršiti operacije određenih parametara i postaviti nove kriterijume u izboru investicija, tržišta ili proizvoda.
Jedno od važnih otkrića u ranom razvoju linearnog programiranja jeste koncept dualiteta. Ovo otkriće je pokazalo da se svaki problem linearnog programiranja vezuje za još jedan problem linearnog programiranja nazvan dualni problem.