Metodika otkrivanja i dokazivanja krivičnih djela diverzije, sabotaže i terorizma

Nema recenzije

Odlomak

UVOD

Krivična djela diverzije, sabotaže i terorizma su specifična djela iz više razloga, pre svega to su djela koja su direktno usmjerena protiv države, imaju za cilj zastrašivanje, nanošenje štete, slanje propagandnih poruka javnosti, a posledica njihovoga djelovanja često su nevine ljudske žrtve.
Stoga se ova krivična djela mogu svrstati u red najtežih krivičnih djela, onih djela koja ostavljaju dugotrajne i često pogubne posledice.
Krivično djelo terorizma koristi pored nasilnih sredstava i propagandna sredstva koja su jako efikasna, npr video poruke terorističkih lidera izazivaju veliki strah i paniku među građanstvom država kojima je upućeno, takođe bitna stavka kod terorističkih grupa je i širenje sopstvene ideologije i pridobijanje podrške među narodom kojem pripadaju neki njeni članovi.
Premda je terorizam najozloglašenije krivično djelo, u nekim slučajevima diverzija ima jači efekat, odnosno diverzija se vrši po unaprijed osmišljenom planu, sa jasnim ciljevima, a usmjerena je takođe na objekte koji pripadaju državi ili su od strateškoga značaja za državu (gasovodi, naftovodi i sl).
Diverziju najčesće vrše posebno obučene jedinice za dejstvo na neprijateljskoj teritoriji, diverzija ima sličnih elemenata kao i terorizam stim što diverzija rijetko kao cilj uzima građane, u pravilu se radi o strateškim objektima.
Pored ova dva djela koja imaju slične elemente odnosno radi se najčešće o uticaju sa strane, mada to nije isključivo pravilo sabotaža je djelovanje „iznutra“ odnosno od strane organa ili lica koji su dio sistema.
Sabotaža je podmukao i podal način ostvarivanja ciljeva, izvode je najčešće pojedinci koju su u prilici da nanesu veliku štetu sistemu a pri tome imaju mogućnost izbjegavanja odgovornosti.
Dakle sabotaža sistem ruši iznutra prikrivenim djelovanjem i često se odvija postepeno, kako bi izvršilac ostao što duže ne primjećen, a efekti njegovoga rada bili što je moguće razorniji.