Moć suđenja i sud ukusa kod Kanta

U uvodnom dijelu rada tematizuje se problem estetičke teorije u XVIII vijeku, osvrtom na stanovišta empirizma i racionalizma u estetici. Pokušavajući da pomiri ova dva suprotstavljena gledišta, a shodno svom transcendentalnom metodu, Imanuel Kant ljepoti daje apriorni osnov u zajedničkom čulu kao idealnom, a ne empirijskom entitetu.

Glavni djelo rada pokušava rasvjetliti ulogu moći suđenja u Kantovoj filozofiji, a sa tim u vezi pojam svrhovitosti prirode, koji je od značaja za određenje lijepog. Objašnjava se značenje formalne svrhovitosti, i daje se analiza suda ukusa kroz četiri momenta suda: kvalitet, kvantitet, relaciju i modalitet.