Originalna i prevedena književnost

Srednji vek obuhvata period od pada Zapadnog Rimskog carstva 476. do otkrića Amerike 1492. godine. Karakterističan je po tome, jer je u mnogome uticao na Evropu i nas, budući da je u srednjem veku 1054. crkva podeljena, koja je glavni pokretač književnosti tada. Za srednjovekovnu književnost se slobodno može reci da je temelj srpske književnosti. Obeležava je pojava i utemeljivanje hrišćanstva i sve što se dešavalo na polju književnosti bilo je pod snažnim uticajem crkve i u njenoj službi. Najveći uticaj na razvoj srednjovekovne književnosti imao je manastir Hilandar sa središtem na Svetoj Gori. Iako je srednji vek često nazivan vekom mraka i nezadovoljstva, on je u stvaralačkom smislu dostigao vrhunac, davajući temelj mnogim nacionalnim književnostima i stvarajući mnoge originalne književne forme. Naša srednjovekovna prevedena književnost pokazuje takvo bogatstvo i raznolikost da se u odnosu na nju originalno stvaranje jedva primećuje. Snažnim uticajem crkve, bilo je još snažnije veličanje Boga.