Potrošnja i štednja

Potrošnja i štednja
UVOD

U središtu savremene postkejnsijanske makroekonomske analize nacionalnog dohotka nalazi se razmatranje štednje i investicija, jer se međusobnim djelovanjem štednje i investicija objašnjava nivo ukupnog nacionalnog dohotka i ukupna zaposlenosti. Ova, inače, vrlo aktuelna problematika, često se interpretira na različite načine.

John Maynard Keynes udario je temelje savremenoj makroekonomskoj analizi. Naime, za razliku od tzv. tradicionalne ekonomije, čiji je predmet izučavanja problematika cijena i raspodjele, Keynes u prvi plan ističe problematiku makroekonomskih agregata (prije svega problematiku zaposlenosti). On polazi od tzv. nevoljne nezaposlenosti, kao žalosne stvarnosti kapitalističkih zemalja i kao važnog predmeta ekonomske analize.

Analiza Keynes-a i njegovih savremenika prije svega bila je orijentisana ka analizi zaposlenosti, no savremena makroekonomska analiza želi ukazati na jedan obimniji karakter, te je više orijentisana ka analizi nacionalnog dohotka. Savremena makroekonomska analiza polazi od Keynes-ovih koncepcija: sklonost potrošnji i sklonost štednji.
Na Kejnsovu teoriju i kejnsijanstvo nastavlja se postkejnsijanstvo,njegova osnova, odnosno osnovne ideje zasnovane su na Kejnsu i njegovoj teoriji. Kejns je sa svojim idejama postavio temelje postkejnsijanstvu, odnosno postkejnsijancima. Oni u svom daljem radu proširuju određene ideje i kao elemente analize uzimaju više makroekonomskih agregata, kao što su: potrošnja, štednja, investicije,to su osnovni agregati koje postkejnsijanci analiziraju, pored njih oni analiziraju i multiplikator investicija, inflacioni i deflacioni jaz, kao i  fisikalnu i monetarno-kreditnu politiku.