Zivko Pavlovic – Biografija

O zaboravljenom đeneralu i akademiku
Đeneral Živko G. Pavlović

Detinjstvo, školovanje i rana karijera
Živko Pavlović, tada Petrović, rođen je 14. marta 1871. godine1 u selu
Ramaći kod Bašina, „na granici kragujevačkog i smederevskog okruga”2. Po
crkvenim knjigama, kršten je 15. marta u Bašinu. Bio je jedini sin siromašnih
zemljoradnika Gavrila i Ane Petrović. Njegova porodica vodi poreklo sa
teritorije stare Raške, iz Ravne Sjenice u nekadašnjem Novopazarskom sandžaku.
Jovan Cvijić u svojoj Autobiografiji piše o ljudima iz tih krajeva kao o
istinskim patriotama, vrednim i ambicioznim ljudima kojima je ratnički poziv
u krvi. To je dokazao već sam Gavrilo, svojim učešćem u srpsko-turskim ratovima
1876-1878. i brojnim odlikovanjima.
Iako sâm nepismen, cenio je obrazovanje i zato daje sina u školu u Cerovac,
obližnje selo. Nedugo zatim, Živku je umrla majka. No, on nije klonuno duhom već
je završavao dva razreda kao jedan što je zadivilo njegovog učitelja, Mateju
Đorđevića. Omiljen među drugovima, gospodskog držanja, upisuje kragujevačku
gimnaziju po preporuci učitelja. U Kragujevcu je stanovao kod nekog apotekara,
kome je za uzvrat obavljao kućne poslove.
Nagla smrt Živkovog oca je ostavila nezbrinutu njegovu maćehu, Anđu, sa
dvoje dece. Njih će kasnije Živko svesrdno pomagati. Gavrilov brat, Pavle,
preuzima brigu o sinovcu i donosi mu hranu iz sela Ramaće u Kragujevac. Jedne
zime Pavla pronalaze smrznutog na putu, a Živko menja prezime u Pavlović u znak
zahvalnosti prema svom dobrotvoru.
Prvog septembra 1889. godine Živko je upisao Nižu školu Vojne
akademije koju je završio kao sedmi u klasi 16. septembra 1892. godine, sa činom
vodnika. Školovanje je nastavio u Višoj školi Vojne akademije, koju je upisao