Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića

Vuk Stefanović Karadžić je bio čovek iz naroda koji je, iako se vrlo malo školovao, imao mnogo iskustva te je pretvorio u svoj rad i dela. Vuk je bio energičan borac koji je uvek bio spreman da se suprotstavi svojim protivnicima i da im nametne svoje ideje. Imao je mnogo protivnika iz crkve i književnog jezika, osamdeset godina unazad starim jezikom se pisalo u crkvi, školi, obrazovani ljudi su njime pisali a i govorili i Vukov jezik je njima izgledao nizak, prostački, mislili su da nije dostojan knjige i obrazovanih ljudi. Jedan od najvećih Vukovih neprijatelja bio je Jovan Hadžić, koji je, dok nije otišao u Srbiju i postavio se na čelo njegovih najvećih neprijatelja, bio u dobrim odnosima sa njim. Njihova borba je na početku bila oko nauke a kasnije su prešli na lična vređanja. Jovan Hadžić je Vuka nazivao neznalicom, govorio je kako je on samo “prepisivač” onoga što mu drugi izdiktiraju, dok je Vuk Hadžića svrstavao u one srpske pisce koji čim bi počeli da govore o jeziku i književnosti izgledali kao da su “pobegli iz ludnice”. Borba između njih dvojice završila se 1845, Vukovom pobedom.