Arhitektura ekspertnih sistema

1 ARHITEKTURA EKSPERTNIH SISTEMA

1.1 POJAM EKSPERTNIH SISTEMA

U praksi se često javlja potreba za nizom specifičnih znanja danih u cjelini, brzo sigurno i povezano. Drugim riječima, želi se da u problematičnim situacijama i kod donošenja složenih odluka pomogne dobar stručnjak, vrhunski specijalista ili, kako se drugačije kaže, ekspert. Pomoć eksperta je dobro došla u složenim situacijama bilo koje oblasti ljudskog rada: medicini, pravu, građevinarstvu, industriji, marketingu, itd.

 
1.1.1 Osnovna svojstva eksperta
Osnovna svojstva eksperta su da:

• primjeni, na optimalni način, svoja znanja u rješavanju problema. Pri tome se podrazumjeva uzimanje u obzir činjenica i predviđanje relevantnih posljedica;
• objasni i obrazloži svoje odluke i prijedloge;
• komunicira sa drugim ekspertima i proširuje svoja znanja, prestruktuira i reorganizuje shvatanja i znanja;
• formira i napušta određene zaključke, što dokazuje da je pronikao u suštinu određenih pojava i našao nove zakonitosti koje među njima vladaju;
• određuje najbrži način dolaska do rješenja i njegove praktične primjene;
• u specifičnim situacijama intuitivno (heuristički), na osnovu svih dosadašnjih iskustava i događaja ocjeni gdje se nalazi rješenje problema.

Imati pored sebe eksperta nije ni najmanje jednostavno, eksperata nema previše, nisu na raspolaganju u svakom trenutku i nisu ni jeftini. Osim toga ni jedan ekspert ne može da posjeduje sva znanja.

 
1.2 Ekspertni sistemi
Današnji stepen razvoja moderne informatičke nauke sve više omogućava da se stalno može raspolagati ekspertnim uslugama. Pri tome se misli na ekspertne sisteme (ES).

Pod ES se podrazumjeva takva vrsta programske podrške ili softvera na računaru, koja u većoj ili manjoj mjeri zamjenjuje čovjeka – eksperta. ES je u stanju da, na osnovu unesenih podataka i ugrađenih logičkih algoritama (pravila zaključivanja) i tako nastale baze znanja, efikasno pomogne korisniku u rješavanju specifične problematike.