Autorsko pravo i njegov značaj u savremenom poslovanju

Autorsko pravo kao formalno – pravna zamisao prvi put se javlja u 15. veku, mada se smatra da je postojalo još u starom veku. Naziv autorsko pravo potiče od latinske riječi auctor, što možemo prevesti kao stvoritelj, začetnik, množitelj i dr. Autorsko pravo pripada, po svojoj naravi, fizičkoj osobi koja stvori autorsko delo. Autorsko pravo štiti nosioca prava i identitet stvarateljevog dela.
Autorsko pravo je pravo koje uživaju stvaraoci (autori) književnih, naučnih i umetničkih dela (autorska dela), a koje im daje isključivo pravo korišćenja ili odobravanja drugima korišćenja svog dela, a uključuje i sistem zaštite tih prava. U objektivnom smislu, ono je sistem pravnih pravila i načela koje regulišu prava koje zakon daje autoru dela.
Autoru pripada autorsko pravo na njegovu autorskom delu činom samog ostvarenja dela i, za razliku od većine drugih oblika intelektualnog vlasništva, ne podleže nikakvom administrativnom ili registracionom postupku. Njime se ne štiti ideja nego delo koje je izražaj ideje ljudskog uma, bez obzira na vrstu ili kvalitet izražaja.
Zakon o autorskom pravu definijše predmet autorskog dela kao originalnu intelektualnu tvorevinu iz književnosti, naučnog i umetničkog područja koja ima individualni karakter.