ĆIRILIČNO pismo

Čovek je oduvek imao potrebu da zabeleži važan događaj ili da ostavi za sobom nekakav trag, sliku ili pisanu reč i to je dovelo do jednog od najvećih ljudskih izuma – pisma. Pismo je skup definisanih i prihvaćenih grafičkih znakova, simbola, koji vizuelno reprodukuju elemente govornog jezika. Pisanje je proces kojim te znakove aranžiramo u logičkom sledu. Pismovne forme možemo podeliti na nekoliko razvojnih oblika: slikovno pismo, pojmovno pismo i fonetsko pismo.
Ćirilica je mlađe i najrasprostranjenije slovensko pismo. Bazirana je na ranoj ćirilici, koja je razvijena u Prvom bugarskom carstvu. Ćirilicu i glagoljicu su formulisali bilo Ćirilo i Metodije koji su doneli hrišćanstvo kod Južnih Slovena, ili njihovi učenici. To je osnova alfabeta koji se koriste u raznim jezicima,bivšim ili sadašnjim, u delovima jugoistočne Evrope i severne Evroazije, a posebno kod onih sa slovenskim poreklom, i kod neslovenskih jezika koji su pod uticajem ruskog jezika. Razvila se iz grčkog pisma. Ćirilica je izvedena iz grčkog uncijala, proširena slovima iz starijeg glagoljičkog alfabeta, uključujući neke ligature. Ta dodatna slova su dodata za staroslovenske glasove koji nisu prisutni u Grčkom. Pismo je nazvano u čast dva vizantijska brata, Ćirila i Metodija, koji su ranije kreirali glagoljičko pismo. Moderni naučnici veruju da su ćirilicu razvili i formalizovali rani učenici Ćirila i Metodija.