Lumbalni sindrom

Terapijski protokol

Klinička dijagnoza: Syndroma lumbale acutum, Syndroma lumbale chronicum

Lumbalni sindrom je skup simptoma različite etiologije koji se prezentuju u vidu bolova u ovoj regiji. Uzroke pojave bolova i kliničke slike možemo podeliti na dve velike grupe:

• endogeni faktori,
• egzogeni faktori.

U okviru ovih grupa postoji veliki broj entiteta koji daju prezentaciju bolova u ovom segmentu. Lumbalni sindrom protiče u akutnim i subakutnim epizodama, pri čemu razlikujemo
početnu, odmaklu i terminalnu fazu oboljenja. Svaka od narednih epizoda odigrava se na višem nivou funkcionalnog oštećenja elemenata dinamičkog vertebralnog segmenta (DVS), a posebno intervertebralnog diskusa. DVS podrazumeva prostor , sa svim tkivnim elementima, koji ograničavaju dva susedna pršljenska tela, artikularni nastavci sa intervertebralnim zglobovima i lukovi. Postoje sledeći klinički oblici:

• akutna lumbalgija (lumbago),
• kompresivna radikulopatija (išijas) i
• lumbalna vertebralna insuficijencija.

Terapija u akutnom stadijumu ima za cilj, pre svega, da se pacijent oslobodi bola za što kraće vreme. U ovom stadijumu najvažniju meru predstavlja ležanje u postelji, uz strogo mirovanje i to u položaju koji pacijentu najviše odgovara, tj. u kome su bolovi maksimalno redukovani. U ovoj fazi pacijentu se savetuje da se ne izlaže temperaturnim razlikama, tj. hladnoći i promaji.