Metode finansijske analize

Metode finansijske analize
1. Pojam finansijske analize
Finansijska analiza se bavi analizom finansijskog stanja preduzeća i mogućnostima promjena u željenom pravcu. Znatan dio analize vrši se stavljanjem u odnos vrijednosti bilansa stanja i uspjeha. Za obavljanje složenijih funkcija koriste se složenije matematičke metode. Finansijska analiza predstavlja način sakupljanja i korišćenja informacija finansijskog karaktera s ciljem da se ocjeni tekuće finansijsko stanje, mogući tempo razvoja, prognozira perspektivno finansijsko stanje, otkriju dostupni izvori sredstava i mogućnost njihove mobilizacije, prognozira položaj preduzeća na tržištu kapitala i dr.
2. Etape finansijske analize
Etapa pripreme – počinje upoznavanjem sa revizorskim zaključkom i cilj je da se donese odluka o svrsihodnosti analize. Standardni revizorski zaključak je kratak dokument koji sadrži pozitivnu ocjenu revizora ili revizorske firme o vjerodostojnosti pojedinih informacija u izveštaju i njihove podudarnosti sa važećim normativnim dokumentima. Nestandardni je obimniji i sadrži dopunske informacije.
Predhodni pregled knjigovodstvenih računa – ima za cilj da se ocjene uslovi rada u obračunskom periodu, da se odrede tendencije osnovnih pokazatelja kao i kvalitativne promjene u imovinskom i fin. položaju preduzeća. Ekonomski referat i analiza obračuna je opšta ocjena rezultata privredne aktivnosti i fin. stanja preduzeća.
Detaljna analiza fin. stanja u odnosu na ekspres analizu vrši se detaljnije i u interesu različitih korisnika.
2.1. Zadaci i ciljevi finansijske analize

Finansiranje preduzeća može se ocjenjivati sa gledišta dugoročne i kratkoročne perspektive. Pod likvidnošću neke active, tj. izvora sredstava – podrazumjeva se njena sposobnost da se transformiše u novčana sredstva.
Solventnost je sposobnost da se blagovremeno i u punom obimu izvrše dospjele obaveze. Zadatak finansijske analize je ocjena aktive i izvora njenog finansiranja i dopunskog finansiranja, ocjena veličine i sastava resursa potrebnih za održavanje postignutih ekonomskih potencijala preduzeća i potvrđivanje njegove djelatnosti.
Proučavanje forme finansiranja i ispitivanje rizika koji nastaje sa datim izvorima sredstava.
2.2. Finansijski rezultat

U finansijskoj analizi razlikuju se: ekonomski efekat kao apsolutni pokazatelj koji karakteriše rezultat dijelatnosti i ekonomska efikasnost kao relevantni pokazatelj koji upoređuje efekat sa troškovima ili resursima koji su korišćeni za dobijanje tog efekta. Finansijski rezultat je razlika između finansijskog prihoda i rashoda i oni treba da se analiziraju posebno. Finansijskoj analizi treba da predhodi opštesistemska analiza, može se koristiti metod morfološke analize, koji je uspješan pri prisustvu malog broja informacija o problemu. Svi subjekti se dijele u grupe i svaka se podvrgava detaljnoj analizi što omogućava i sakupljanje podataka za kasnije istraživanje.
Finansijskoj analizi je potrebna bilo koja informacija finansijskog karaktera: knjigovodstveni obračun, izveštaji finansijskih organa, itd.
Analiza informacija može da se vrši u cilju:

•  kontrole i dijagnostike stanja,
•  prognoziranje razvoja preduzeća.